Noorse promotie

Geen hora est! Geen pinguinpakken. Geen pedel.
Toch wilde ik het een keer zien, zo'n Noorse promotie. Jorg, een van onze biologen, zou zijn proefschrift verdedigen, in het instituut zelf. Omdat we geen universiteit zijn vertrekken de meeste AIO's naar elders om hun aan NP gedane werk te verdedigen. En dat kan de universiteit hier zijn, maar net zo hard Bergen, of Oslo, of Turku, of waar niet. Zo had ik nog nooit een Noorse promotie gezien! En was wel nieuwsgierig. Die van Jorg ging ik niet missen.

Tafelmanieren van kleine alken en drieteenmeeuwen, daar ging het zoal om. En hoe je dat meet. Dingen als hoe ver een alk vliegt om eten te halen, hoe dat samenhangt met de zeewatertemperatuur, en van of ze een kuiken hebben, en of het verschilt tussen dames- en herenalken, hoe zoiets de kans op overleven en reproduceren beïnvloedt, wat bepaalt hoeveel energie zo'n beest op een dag verbruikt, dat soort dingen. Heb ik geen idee van, ik zou nog wat leren.

Om kwart over tien zat ik klaar voor de "trial lecture". Hier in Noorwegen krijg je drie dagen van tevoren een onderwerp in je mik waar je op de dag van je promotie een verhaal van drie kwartier over met houden. Jorg's trial lecture titel was "Can we use ecophysiological tools as proxies for population dynamic under different scenarios of environmental changes"; zelf, als niet-bioloog, deed dat me enigszins duizelen, maar hij hield een heel mooi en duidelijk verhaal.

Om 11 uur was hij daarmee klaar. Nu moest hij lunchen met de oppositie! Wij lunchten met het plebs. Maar wel extra vroeg, want we wilden allemaal 12.15 klaar zijn voor de daadwerkelijke verdediging.

In Noorwegen verdedig je ook echt! Je lekenpraatje is eigenlijk niet voor leken, en duurt 45 minuten, en dan mogen de opponenten los. Twee stuks, en allebei hebben ze zo ~45-60 minuten. En ze hebben er ook een powerpoint presentatie bij om het geheel kracht bij te zetten! Het is echt een live wetenschappelijke discussie op niveau. Best mooi om te zien. Helaas, wel twee à drie uur lang die hard wetenschap. Dus geen hond die komt kijken! Tijdens het "lekenpraatje" zitten er nog wel collega's in de zaal, maar die sluipen er allemaal in de loop der tijd vandoor. Tijdens een groot deel van de verdediging zat er maar een man of tien in dat reusachtige auditorium. Vier ervan verplicht: opponent, voorzitter, promotor, dat werk. En dan dus nog zes geïnteresseerden... beetje sip wel. Jorgs eigen vriendin zat er wel soms, maar die moest ook nu en dan weg om het allemaal draaglijk te houden voor en ondanks hun nog geen jaar oude dochtertje. Maar bijvoorbeeld zijn ouders waren er niet! Niemand van buiten, behalve de verplichte nummers als de opponenten! Schrale boel.

Hij deed het overigens goed! Om kwart over drie kwam hij aarzelend de zaal uit struikelen. Hij wist ook niet precies wat de procedure nou zou zijn. Wat bleek? De oppositie was het Auditorium uit gelopen, had op de gang beslist dat het goed geweest was, dus zodra hij daas naar buiten kwam wankelen kreeg hij bloemen en felicitaties. In een nondescripte corridor van NP. Rare boel! Waar is het decorum? Maar Jorg is doctor!

Jorg krijgt een kadootje op het feest achteraf

Ik ben blij dat ik mijn promotie in Nederland deed, das veel leuker! En Jorg is gewoon blij dat het achter de rug is. Maar zou het veel zeggen over de volksaard, hoe promoties aangepakt worden? Had van tevoren niet gedacht dat Nederlanders zulke theatrale types zijn...