Dugnad

Je kan het onderwerp "Noorsheid" niet aansnijden zonder het verschijnsel "dugnad" aan te roeren. Hele speeches hier op het instituut leunen erop! Hoe drukte Stig, een recentelijk 60 geworden bioloog, afkomstig van Lofoten, het ook alweer uit? Resultaat-gerichte samenwerking, of zoiets. Ik vertaalde het aanvankelijk met "corvee", maar het is groter dan dat. Het stamt uit nog niet voorbije tijden dat een samenleving in deze contreien het niet rooide zonder samenwerking. Moet er een aanlegsteiger komen in het dorp? Alle schouders eronder en hij komt er. Moet er een weg aangelegd worden? Dugnad! Is de kerk stuk? Dugnad!

De kajakklub had ook dugnad. Het belagrijkste wat moest gebeuren was de geïmproviseerde drempels van de boothuizen repareren. Die bestaan namelijk gewoon uit strategisch geplaatste grote stenen. In het geval van het boothuis waar ik mijn kajaks uit betrek liggen daar nog betonnen platen op. Maar allemaal potige lui die daar met zware kajaks in hun handen overheen stampen, en hoogwater, en storm, gooit dat nogal in de soep. En zeker als je in je eentje zo'n boot rondmanouvreert is het wel lekker als je bij het in-en uitstrompelen van het pand niet ook nog over allerlei verraderlijke steenhopen hoeft te klauteren.

Het belangrijke werk werd door mannen gedaan. Ik was bijna een uur de enige vrouw. Zou dat vaker zo zijn, dat dugnad mannenwerk is? In ieder geval, het was goed om op de valreep nog een echte dugnad mee te maken. Als heuse miep heb ik alle boothuizen en vlonders aangeveegd, en ben daarna gaan helpen zeewier te ruimen. Een beetje een loze aktie want bij het eerstvolgende hoogwater is het terug, maar voor het idee is het wel aardig al die glibberige klonten es te verwijderen. En vele handen maken licht werk, precies zoals het bedoeld is, dus na een uurtje waren we al klaar! Mooi dat zoiets hier nog vanzelf spreekt...

Met je handen in de zakken van je waterdichte broek staan is ook een belangrijk aspect van dugnad!

We hadden zelfs een dugnad-hond.