30 August 2010

Sedimentary archive

As a micropalaeontologist you spend most of your time reconstructing the past from its waste products. In a way. In any given time, whatever glorious happens, there will also be small organisms with resistant parts dying. And we go look for them and try to make them tell a story, of whatever grand or modest it is we are interested in.

It was a bank holiday here in the UK. No idea why. I used it for work on a manuscript that deals with work I did in Norway. There's all sorts of things going on in the Barents Sea, and we try to find out how that is documented in the sedimentary archive. And while I was working on it I suddenly realised I am creating my own sedimentary archive in my own little office-world. When I go home tonight there will still be information in the waste products of my activity that tell a tale of what has been going on! In my garbage bin. And the time scales of my office are smaller than these of the Barents Sea; tomorrow the cleaners will come and destroy my sedimentary archive, but for the time being it tells the tale of what keeps a micropalaeontologist going over a long weekend of working while outside the sun shines...


7 comments:

Unknown said...

Deze zomer heb ik iets soortgelijks op het strand kunnen waarnemen. Van de hogere levensvormen spoelen de lege omhulsels aan. Vooral gemaakt van kalk, dus dat zal wel vrij vlot weer tot iets anders verwerkt zijn. De lagere levensvormen laten op het strand verkreukelde bierblikjes en lege dropzakken liggen.

Margot said...

Ja, nare types zijn het, en er zijn er ook zo veel van!

De TV-psycholoog said...

Lees je geen roddelbladen of zo? Het laagste soort ervan doet soortgelijk onderzoek in het afval van celebrities. How low can you go. (Enneh, hoe weet ik dit eigenlijk?)

Margot said...

Huuu!
Al is dergelijks, zoals zoveel, erg afhankelijk van de tijdsschaal. Archeologen zijn heel blij als ze een ouwe afvalhoop vinden! Geen A-list celeb (zie mijn hippe taalgebruik) als Tutanchamon, of B-lister als Varus, is veilig. En ik vind het maar hot.

Unknown said...

Een soort leeftijdsdiscriminatie dus. Als je al heel lang dood bent wordt je privacy gewoon keihard geschonden. Als je nog leeft mag het ineens niet meer.

Margot said...

Discriminatie op basis van al dan niet in leven zijn is geheel legaal, bij mijn weten! Ik vind het zelf wel terecht eigenlijk. Ben overigens ook fan van leeftijdsdiscriminatie (in veel gevallen ook legaal). Alle 18-plussers maken er, bijvoorbeeld, al een groot genoed zootje van als ze stemmen. Dat hoeft niet erger gemaakt te worden door kleuters dat ook toe te staan!
Discriminatie op basis van sexe is vaak ook top, trouwens. Ik spreek mannen bijvoorbeeld nooit aan met "mevrouw". Maar goed, ik ben een verklaard sexist...

Unknown said...

Ik moet eerlijk zeggen dat ik me hier ook schuldig aan maak. Ik ga bijvoorbeeld altijd naar het herentoilet in plaats van het damestoilet. Ook trek ik nooit rokken laat staan jurken aan.

En dit alles naar aanleiding van een inblik in je prullenbak.