Spijkerband

Ik had met mijn luie hoofd nog steeds winterbanden op mijn groene fiets zitten. Das in juni, als je in je T-shirtje kan rondfietsen, een beetje onzin. Dus mijn voornemen was om daar van het weekend wat aan te doen.

Zo zat ik op een gegeven moment de zomerband met bandenlichters op mijn achtervelg te prutsen. En ik deed wat ik veel te vaak doe: ik gebruikte geweld, en ragde een gat in de binnenband. Ik leer het ook nooit. Dus daar kwam een bandenplaksessie bij.

Onwennig op mijn vers omgebande fiets ging ik vervolgens naar de supermarkt. Halverwege ineens "pssh" horend en een zwabberende fiets constaterend. Damn! Er bleek een flinke spijker in te zitten. Toch nog een winterband, dus. Wat een gelazer.



Toen ik dat gat plakte wist ik dat ik weer een gok nam. Ik heb nooit zin om, als ik een gat gevonden heb, de band na te lopen op eventuele extra gaten. En ik liep ook de buitenband niet na op meer scherpe voorwerpen. En vanzelfsprekend had ik dat wel moeten doen. Hij is weer leeg.

Mijn zwarte fiets ziet zijn dienst geduldig nog wat verlengd. Vanavond bandenplaksessie nummer twee! Is het plan.