In mijn up de fjord over

Ik had een heel weekend wel mijn artikel terug gehad, maar er niet aan gewerkt, wegens bezoekende familie. Dat kan je niet blijven doen, dus ik greep het grijze zaterdagweer aan voor manuscriptwerk. Ik hoopte dat ik later op de dag nog met Sanja kon gaan kajakken, maar dat leek het niet te worden. Toch was ik na een hele tijd alleen rustig aan doen en/of alcohol consumeren (familiebezoek, prosjektgrill, Duitsland-Turkije, overwerk*, bij Tana langs*...) toe aan wat activiteit. En in de namiddag werd het weer prachtig. Dus ik ging mooi toch kajakclubwaarts. Het is nog even gedoe voor je geregistreerd en betaald hebt, en een kajak met drijver, pomp, sok, peddel en reddingsvest hebt, en je dry suit aan, en dan het boothuis weer op slot en het geheel verder gecombineerd aan de waterlijn. Maar toen was ik er ook klaar voor. Ik had een dry suit en het weer was goed, dus ik kon vrij liberaal bezig. Ik besloot de fjord maar over te steken, en naar Håkøya te gan. Zo gezegd zo gedaan. Half uurtje! De zich recentelijk voortgeplant hebbende zeemeeuwen vonden het niet zo’n goed idee, maar gelukkig zetten ze hun kreten geen kracht bij met bot geweld.

Dit is wat er zoal aan de waterlijn groeit en bloeit

De kajak (niet op zijn mooist met een uit het achtervak stekende rugzak, maar een kniesoor die daarop let) met Tromsøya op de achtergrond.

Zelfportret met babyblauw dry suit

Ondanks de wind in de rug bleek de terugweg ook een half uurtje. Toevallig dook er net een kajakker op toen ik aanmeerde, dus dat scheelde weer het zeulen met een boot! Hij nam graag kajak en sok van me over. Ook hem scheelde dat een zeulpartij.

Als je, zoals ik, geen auto hebt, moet je dus altijd bij het boothuis beginnen. Of mensen mét auto lief aankijken. Maar ook als het bij dat 1^e blijft kan ik me daar vast best lang mee vermaken. Dat ging in het Amsterdamse Bos al best goed... als je een standaardtraject hebt, zoals boothuis-Håkøya-boothuis kan je het gewoon doen op snelheid. En dan zijn de tripjes met de autobezitters bonus! Met mij komt het wel goed.

*: niet op de blog vermeld maar wel echt gebeurd