Warmbloedigheid op Fløya

Ik had op een vreselijk mooie dag al uren zitten werken toen ik een smsje kreeg van Helgard. Of ik meeging Fløya op sjokken. Das altijd een leuk wandelingetje na gedane zaken. En weten dat je over een uur op een berg staat is een mooie stok achter de deur om nog even de sokken erin te zetten met je revisie.

Zo was ik half vijf chez Helgard. Ze hadden net een nieuwe route gevonden. Die lieten ze me zien! En ergens splitste deze zich. We kozen het pad dat we allemaal nog nooit hadden gedaan. Het bleek een enorm end langs de helling te lopen.



Zo duurde het even voor we, met een mooie haarspeldbocht, bij Fjellheisen uitkwamen. Helgard en Carsten wilden per se naar Fløya, de "top" een half uurtje verder, want die doen mee aan zo'n raar programma om mensen buiten en actief te krijgen. En dan moet je een bepaald aantal specifieke bergtoppen aandoen binnen een bepaalde periode.



Na Fløya hadden we wel een biertje verdiend. Op naar Fjellheisen! Daar was ook een hele kliek Spanjaarden (of zo) neergestreken. En tot onze grote verbazing zetten die een ghettoblaster met latin muziek aan en gingen dansen! Krijg nou wat.




Ik heb ook een filmpje gemaakt. Wel goed, warmbloedig gedans met de arctische bergtoppen op de achtergrond...