Jesper de Arctic council Deen was een weekendje in Denemarken geweest, en had -natuurlijk- kaas meegenomen. Meestal beperkt hij zich er dan toe ostentatief "mmmm!" roepend mijn kantoor binnen te wandelen, en me zonder verder enige uitnodiging tot participatie in een wolk van kaaslucht te zetten. Hij kan de echte ouwe sterke stinkkaas ook waarderen.
Deze keer ging het anders.
Dinsdag kwam hij samenzweerderig naar me toe en vertelde dat hij Deense kaas mee had genomen naar het instituut, om ons tijdens de koffiepauze mee te laten genieten. Dat was een droeve tijding, want ik stond net op het punt de laatste bespreking met de andere micropal-dames te hebben. No way dat we de koffiepauze gingen halen.
Omdat hij weet dat ik danig onder de indruk ben van goeie Deense kaas stelde hij het toen uit tot woensdag! Wat een man. Ik had meteen Helgard getipt, dus die zorgde ook dat ze er op tijd bij was.
Het was helaas geen stinkkaas die hij serveerde, maar het was wel echt kaas, en niet dat suffe plastic dat je hier in de supermarkt kan kopen. Kaas en koffie combineert maar matig, maar het was een mooi initiatief! En de Deense kaas heeft weer wat volgelingen erbij.
Voor dit verhaal vanuit Jespers perspectief (met foto's!); kijk op zijn blog. Is in het Deens, maar daar is met slechts kennis van Nederlands en eventueel Duits nog best wat van te maken.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment