Cultuur

Ik las mijn eigen blog even terug. Ben ik al een echte Tromsøværing? Zo een die alleen kan denken in termen van skiën, klimmen, kajakken, hiken? Bijna wel... in januari had ik nog een culturele opleving, dank zij het filmfestival. Als je dan niet cultureel doet dan doe je het echt nooit. Maar daarna maakte ik nog melding van een gelezen boek en verder was het skiën, autorijden, bierdrinken wat de klok sloeg. Ben ik dus geassimileerd?

Nee, dat ben ik niet. Ik ben een windvaan, zeer susceptibel voor de minste invloeden van buitenaf. Wat betekende mijn heftige gesport? Dat Stuart de Volkomen Maffe Politicoloog op sabbatical was! Al mijn vrienden hier zijn zo'n beetje half-barbaarse sportfanaten. En dan, ineens, is daar Stuart, die zich niet tot zulke primitieve bezigheden laat verleiden, maar, bij tijden overgoten met alcoholica, zware literatuur en cinematografische hoogstandjes tot zich neemt. Maar hij is een half jaar weggeweest.

En hij is terug! Vorige week landde hij in de nacht van dinsdag op woensdag. Die woensdag fietste ik nog door de regen naar Rødtind om er in een hagelstorm op en weer af te skiën. Maar die donderdag zaten we samen in de zaal van het filmhuis. Kijkend naar een Britse cultfilm: Withnail and I. En nog geen week later zaten we er weer: voor "Who's afraid of Virginia Woolf". Het was een originele filmrol, die gediend had in de Noorse handelsvloot, dus dat was nog een uitdaging voor de dame die dat in goede banen moest leiden. Het begon met onaardse geluiden, en een nieuwe smeltplek in de filmrol voor we ook maar 3 seconden in de irrelevante uitingen vóór het begin van de film zaten. En de film bleef breken. Ruim tijd dus voor tussentijdse bespiegelingen.

Bron: Encyclopaedia Britannica, copyright Warner Brothers

Het is Julia, de projectante (Henco, Maaike, hoe heet zo iemand ook alweer in het Nederlands?) uiteindelijk zowaar gelukt ons die hele film te tonen! Stuarts vriendin, die werkt in het filmhuis, nam ons na afloop nog mee naar de projectorruimte, waar we Julia bezweet maar voldaan aantroffen. Men krijge zelfs een blik achter de schermen!

De film was alle moeite overigens ruimschoots waard. Een schande dat ik deze nog niet eerder had gezien. Ben dol op films. En boeken. Maar ik heb duidelijk een schop onder mijn hol nodig. Van een merkwaardige Brit. Ik heb hem gemist. Maar vanaf nu is mijn leven waarschijnlijk weer wat meer gebalanceerd!