Emigreren is dé manier om het verschijnsel vriendschap eens uit te testen. Het trekt een wissel op de vrienden die je achterlaat. Het legt zware druk op de vrienden die je maakt. Je hebt geen lange historie samen, je weet nauwelijks wat je aan elkaar hebt. Wie je vrienden zijn wisselt steeds, omdat er nog geen tijd is geweest voor een grondige selectie.
Nieuwe vriendschappen sneuvelen, omdat mensen niet zijn wat je denkt dat ze zijn. Of omdat culturele verschillen toch in de weg zitten. Niet iedereen zit te wachten op de botte directheid van die Nederlanders. Of omdat iedereen een wetenschapper is, en iedereen rusteloos over de aarde zwerft. Omdat als het gaat om geld, als het gaat om vrouwen, als het gaat om alles wat ze lief is, je vermeende vrienden je toch niet vertrouwen.
Oude vriendschappen sneuvelen, omdat je, als je tijdens de zeldzame momenten dat je elkaar ziet een probleem krijgt, er daarna geen gelegenheid is om lijmwerk te doen. Lijmwerk kost tijd. Of omdat het contact verzandt, en er op een gegeven moment zo'n magische grens wordt bereikt waarbij mensen geen contact meer durven opnemen, al zouden ze het willen.
En hoogmoed komt voor de val. Schrijf een postje over dat vriendschap het leven kleur geeft. De hemelgoden pakken je terug, door met hele andere schakeringen te komen dan je verwachtte. Waarschijnlijk ben ik te naïef, maar dat wil ik graag zo houden. We gaan zien waar dat heen gaat. En in de tussentijd houd ik me maar voor dat je in ieder geval veel leert van dit soort grollen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment