14 April 2009

Auto zaken

Een oude auto en een nieuwe chauffeur. Dat vraagt om complicaties! Zo is daar bijvoorbeeld het, als nieuwbakken automobilist, niet op de grote neus van je auto letten als je in een white-out, op een glibberige weg, om allerlei vuilnisbakken heen manouvrerend, je auto keert. Het kan zijn dat je dan een nieuw afdekplastic voor je knipperlicht moet kopen.

Wat ook kan is dat het rubber van je banden oud en bros wordt. En dan kan je een lekke band krijgen. Zomaar, omdat het rubber scheurt. Dan heb je een nieuwe band nodig.

Gisteren ging ik op een roadtrip. Een queeste naar een gerepareerde band, en het plasticje. Al snel was die 1e missie gefaald; dat ding was niet te repareren. Maar ik had in een wip een frisse nieuwe band onder de motorklep. En het plasticje ligt achter de bestuurdersstoel!

Als ik eraan toe kom dat ding op zijn plek te schroeven is de auto weer als nieuw!

Terwijl ik bij de bandenservice stond werd ik gebeld. Rafael wilde de auto lenen; zijn vriendin had helaas haar been gebroken met skiën, en moest naar het ziekenhuis voor een röntgenfoto.
Wat natuurlijk mocht. En hij uitte zijn dankbaarheid met behulp van.... iets! Brokken! Geen idee wat het was, maar het was lekker.

Rafael presenteerde dit als "taart". Het is duidelijk spannender dan dat!

Later bleek dat ze de volgende ochtend vroeg terug moest voor een operatie, en daar was de auto ook handig voor (het transport in ieder geval.) Wat wel zou zeggen dat hij de auto die avond hield; precies de avond dat ik de band had willen wisselen. Nou heeft hij het gedaan! En zo is het ding klaar voor de volgende uitleenbeurt: vanmiddag komt Eeva het ding halen, om Elvin de charmante hond terug naar huis te brengen. Een erebaan.

Kijk nou toch wat een mooie nieuwe band

Spijkerbanden werden hier al bijna achterhaald; het was ontzettend lente met heel veel graden in de plus, en rap minder wordende sneeuw. Maar gisteren en vandaag begon het toch weer met sneeuwen, en 's nacht vriest eventuele overdag gesmolten prut were tot ijs, dus zijn ze nog even best zinnig. En die hond moet nog een stuk verder naar het noorden.

Dat knipperlicht, dat doe ik later nog wel eens. Maar intussen gaat het goed met het blikje, en wordt hij heel nuttig gebruikt!

2 comments:

Anonymous said...

Hee, die taart...zijn we in IJsland niet hele velden van dat spul tegen gekomen?

:) M

Margot said...

Hihi! Ja het heeft er wel wat van weg. Helemaal verzuimd te proberen of dat goedje ook zo lekker was...