Zon, zee en sjans

Het is een weekend met atypisch weer geweest! Dat was goed en slecht, want op zich is goed weer natuurlijk leuk, maar zolang mij knie nog niet goed is heb ik eerlijk gezegd liever rotweer. Frustrerend zo! Ik kan inmiddels best aardig fietsen, maar ik kan met links nog weinig kracht zetten, dus hellingen zijn nog lastig. Naar de Heimvegen fietsen is best een prestatie zo. En met die poot wil ik nog niet proberen een van de bruggen over te fietsen, want ik ben bang dat ik dan morgen een terugval heb. En het eiland is ook best mooi maar ik heb het er ou wel mee gehad. Ik wil een berg op! Morgen ga ik naar de universiteit fietsen, en dat wordt dan het verste stuk sinds het volleybal. En dan een week gewoon werken en dan zou ik komend weekend toch wel weer helemaal fietsfähig moeten zijn. En dan ga ik me waarschijnlijk meer met het huis bezighouden dan met rondfietsen, maar in ieder geval KAN ik dan weer iets. Een boek lezen blijft niet leuk. Ik kan dan zeker naar een verfwinkel! Als ik niet over de top van het eiland kan kan ik überhaupt wel langs de kust.

Maar goed. Wat deed ik wel? Onder andere in de tuin aan de Heimvegen een boek lezen. Maakte trouwens nog een foto van het begin van de Heimvegen (de hele weg is maar ~75 m lang). Je kan links het huis net zien.


En toen het daar koud werd wegens zon aan andere kant van het eiland ging ik dara maar even een boek lezen. Er staat bovenop de heuvel een best mooi kerkje, met een kerkhof erbij. De kerk paste niet helemaal op de foto, maar ik heb geloof ik de fraaie functionaliteit er wel van weten te vangen. En vanaf de stoep van de kerk heb je mooi uitzicht.




Zondag ben ik ook nog even naar de zuidpunt van het eiland gefietst. Daar hebben ze iets tussen een drooggelegd Vondelpark en het strand in. Dat ziet er zo uit:


En ik kon een heel decoratief schuurtje een eind verderop ook niet weerstaan:




Dat was dus de zon en de zee. En nou het meest mediagenieke onderwerp nog: sjans! Ik had ook wel echte, van een compleet ontketende, straalbezopen Noor (wel met een mooie naam trouwens: Rune), maar wat ik leuker vond was dat ik inmiddels gespot ben door een andere bewoner van de Heimvegen. De buurpoes! Toen die ineens van een flinke afstand "miew" riep en doelbewust mijn kant op kwam stekkeren vroeg ik me nog even af of het misschien een niet al te viriele zwart-witte kater zou zijn, maar neen, volgens mij is het een poes. En een hele leuke! Gelukkig lag er net een paparazzo in het gras en die heeft nog een compromitterende foto weten te maken.




En dat was dan weer bijna een heel weekend... morgen es zien hoe blogfähig Desmond Tutu en de zijnen zijn!