Leren van andermans fouten

Eén van mijn favoriete bezigheden is vloeistoffen tot mij nemen. Ik weet hoe prettig dat is, en moet het anderen niet misgunnen. Ergo, het blikje verdiende nieuwe olie! Geen idee wanneer de vorige eigenaar dat voor het laatst deed, maar Eeva waarschuwde me al dat het nodig was. Om een uur of tien 's ochtends leverde ik het ding in. Kon hem tussen 4 en 5 weer ophalen.

Half vijf dook ik hoopvol op. Om tot mijn verbazing te horen dat ze niks hadden gedaan. Omdat ze hem niet gestart kregen! Wat is dat nou?

Ik kreeg de sleutel terug, startte het ding zonder enige moeite, en reed hem de brug op. Geen idee waarom ze het niet zelf konden... hij stond niet op stuurslot of zo, en zelfs als hij dat wel deed had een autopoerbedrijf dat geintje moeten doorzien. (Kom ik trouwens weer met falend Nederlands vocabulaire: je hebt hier bilverksted en bilpleie; de 1e voor echte reparaties, en die 2e voor wijvengedoe als olie verversen, banden wisselen, lak in de was zetten, dat soort dingen. Hoe heet dat?)

In ieder geval, ze togen nu zonder dralen aan de slag. Wezen me een waterkoker en een pot oploskoffie. Dit ging de goeie kant op! En zodra ik koffie in mijn jatten had vroeg ik of ik mee mocht, onder de brug. En jawel! Niet slim van ze; hoe meer ik toegerust ben om het zelf te kunnen hoe kleiner de kans dat ik terugkom om hen het te laten doen, maar soit. Ik had met in het instructieboekje en op internet rondneuzen en half onder de auto gaan liggen al wel een idee van wát je precies moet losdraaien om die olie eruit te laten, maar vanonder zo'n brug heb je toch veel beter zicht. En de moer van het oliereservoir zat flink vast! Dat moest met ringsleutel-en-hamer. En het filter met een speciaal vastzittend-filter-afschroef-gadget. Blij dat ik besloten had het te laten doen...

Maar nu heeft het blik nieuwe olie, en heb ik weer wat geleerd! Toch mooi, dat het alleen maar voordelen heeft als je auto niet wil starten...