Woensdag kon het gewoon wéér! Werken, hem smeren, stukje klossen. En weer een mooi stuk uitgezocht. Deze keer, jawel, met Tana. Ik durfde het aan. En makkelijk was het nog niet: we zitten in een leuke cirkel van elkaar uitspraken uit verband halen, alles zo negatief mogelijk interpreteren (ook als het dan 180 graden anders uitkomt dan het oorspronkelijk gezelgde), elkaar overal de schuld van geven, en meer van dat fraais. Ontspannen is anders. Maar je moet ergens beginnen. Wel mooi dat we dat doen. Ik bedoel, vrij veel mensen zouden het waarschijnlijk opgegeven hebben als de situatie in dat soort moeras belandt. Maar wij niet! Gaan gewoon elkaar verwijten makend door sprookjeslandschap hopsen. Never a dull moment, in ieder geval. En zowaar, deze keer hield ik het droog! Helaas deed mijn camera dat niet. Van de wandeling de dag erna heb ik dan ook geen foto's...
Hier was het nog winterig
Deze foto had ik niet moeten maken. Ik leer het ook nooit!
Beneden was er weer vanalles lente-achtig aan het doen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment