11 February 2009

Alpien ontmaagd!

I'm scared I'm scared! Ik kon mijn oude ski-lijfspreuk weer uit de kast halen. Ik had "ja" gezegd toen Sanja en Johanna vroegen of ik mee ging, skiën op de piste hier. En bang was ik. In de bus erheen, en van de blokhut met skiverhuur naar de daadwerkelijke piste. En dan op hoop van zegen die helling maar af. Ik ken de theorie al ongeveer...

Johanna licht onscherp terwijl ze naar beneden telemarkt

En het was ook eigenlijk niet eng. Als het moet kan ik zelfs redelijk sneeuwploegen op langlaufski's met zeemleren schoenen. En nu had ik alpiene ski's met plastic schoenen! Je gaat zo langzaam als je wil. Ga je te hard, stuur je gewoon de helling op. De grap van zo'n uitrusting is dat je ski's daarheen gaan waar je ze heen wil hebben. Dus ik zigzagde het heftigst van werkelijk iedereen, maar nou en, ik ging gecontroleerd naar beneden, soms zelf retehard, in mijn eigen perceptie. Ben niet één keer op mijn plaat gegaan! Niet eens in de lift.

Tis eigenlijk zelfs een stuk minder eng dan de lysløype. Op zo'n piste heb je de ruimte om zo heftig te zigzaggen als je maar wil. Op een lysløpe niet. Die moet je volgen! Ook als hij steil gaat. En dan op hele lange plastic ski's met de eerdergenoemde nul controle gevende schoenen. Dus remmen gaat, maar slechts tot op zekere hoogte. De piste is voor schijterds!

Zo ziet dat er dan uit: Margot met downhill prut aan! (Wie goed kijkt ziet trouwens dat ik twee verschillende bindingen heb...)

Sanja en Johanna kwamen heldhaftig telemarkend naar beneden. Baas boven baas! En na twee uur op en neer was het leuk geweest. Moeie spieren! En dan een warme choco met wafel in het cafeetje, waarvan Sanja met haar 24 me al had gewaarchuwd dat zij zich er ook oud voelt... Weer een ervaring rijker!

3 comments:

Anonymous said...

Die foto's roepen weer allemaal goede herinneringen op. In die blokhut heb ik nog eens een keer een monoski gehuurd. Dat was wel gaaf om een keer een dagje te doen. Was ik ook weer een ervaring rijker :)

Respect trouwens voor de telemarkers. Dat zie ik mezelf niet zo gouw nadoen.

Veel plezier nog op die piste.

Margot said...

Monoski! Doe maar gek. Dat lijkt me eng, dan kan je niet ploegen. Maar, dank!

Unknown said...

Hey Margot,

Even deze reactie-mogelijkheid gebruiken bij wijze van e-mail.
Ik heb zojuist je skiverhaal gelezen. Tjeemig, en dat allemaal met die wiebelknieen van je.
Gisteren heb ik mijn kinders de laatste bladzijden van Momo en de tijddieven voorgelezen. Moest aan je denken omdat je me ooit tipte over dat boek. Goede kost. Dank je voor je advies.
Goed te lezen dat je je blijkbaar uitstekend vermaakt in het hoge noorden. Maar dat rap-verhaal was wel dubieus. Hopelijk is er niet te veel Europees subsidie geld in gaan zitten.
Zelfs als simpele leek, haal ik daar mijn neus voor op.

Het ga je goed. Warme groet uit Leiden en misschien ooit weer eens tot wandels.
Ciao,
(Beun)Sander

p.s. die volgens een regel hieronder nu Lisette heet, maar tuin niet in die deceptie.