Het was helder. Het was een prachtige zonnige dag! Maar een maandag. Er moest gewerkt worden. En ik werkte lang. Ik had overdag een beetje het plannetje gehad om 's avonds te kijken of ik kan skiën bij maanlicht. Maar ik zag, ook als ik het licht uit deed in mijn kantoor, helemaal geen sterren. Dus ik gaf het al op. En er is zoveel te doen!
Toen ik naar huis fietste zag ik dat het perfekt helder was. Tromsø geeft alleen zo reteveel licht dat je dat vanuit NP niet kan zien. En het was al laat.
Maar ik bedacht dat je zo'n kans niet kan laten liggen. Dus ik propte een boterham en een wortel naar binnen, trok skikleren aan, zette mijn hoofdlamp op mijn kop (voor de zekerheid) en vertrok. Zelfde plaats als de dag ervoor; daar was het lekker vlak en boomloos, wat goed is voor een 1e poging.
En wat was het mooi! Wat een feest. Hoera. Leve Tromsø, en leve het bestaan als automobilist.
En de auto wilde natuurlijk niet starten toen ik weer weg wilde, maar deze keer wist ik wat ik moest doen! Het lukte. Ik ga dit vaker doen als het weer het toestaat...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment