01 February 2009

Publicaties

Zou iedereen dat hebben? Iedereen die wel eens een wetenschappelijk artikel schrijft, eigenlijk; in mijn beleving wil dat nogal eens ”iedereen” zijn maar dat is niet helemaal accuraat. Maar dat terzijde.
Zou iedereen dat hebben? Van die rare undulaties in het schrijven van een manuscript. Het ene moment zie je de kracht van je data, en de pracht van je rotsvaste conclusies, en ga je gierend van enthousiamse door de gang, naar de printer, voor nóg een briljant plaatje. En dan zomaar ergens terwijl je nog wat opzoekt, uitzoekt, uitdrukt, uitpluist, zie je ineens allemaal gaten vallen, de een na de ander, tot je je moedeloos afvraagt hoe je dat losse zand, die veel te ambigue data, in vredesnaam gepubliceerd gaat krijgen. Maar dan ploeter je maar voort. En op een gegeven moment zie je het licht weer.
En uiteindelijk wordt het een echte grote-mensen-publicatie. Ik denk dat er weinig wetenschappers zijn, zeker relatief jonge, die niet ergens in hun achterhoofd verbaasd zijn dat, of all people, zíj kans hebben gezien een heuse Bijdrage aan de Wetenschap te leveren.
Ik heb weer wat ingestuurd. We gaan het zien!

8 comments:

Anonymous said...

Ik ben de laatste die over dit soort twijfels mee kan praten als niet-wetenschapper, maar er is blijkbaar veel gebeurd in wetenschapsland sinds het uitroepen van 'Eureka!' voldoende was om zeker te zijn van je zaak.
Waarbij ook de vraag opkomt: zou het verhaal van Archimedes de boeken gehaald hebben als hij tot 6x toe teruggezakt was in bad om eea te checken?

En verdwijnt de twijfel zodra je op 'Send' drukt, of blijft deze? Of begin je uberhaupt pas te schrijven als alle twijfel weg is (in dat geval bedrijp ik waar ik de mist in ging)?

Henco

Margot said...

Hallo!

Zou er veel verband zijn tussen het verhaal van Archimedes, en hoe zijn idee precies tot stand kwam? U heeft wel heel rotsvast vertrouwen in de geschiedschrijving.

En, “send” is geweldig! Dan doe ik niet meer aan twijfel. Slechts aan arrogantie. Zo ook nu. Wat hebben we toch iets moois gemaakt van die zuig-data. En, nee, alleen schrijven als alle twijfel weg is, dat zou volgens mij een abrupt einde aan de wetenschap betekenen. Ik zou niets meer voor elkaar krijgen in ieder geval...

Jeroen said...

Twijfel is toch één van de basisingrediënten van wetenschappelijk onderzoek? Fraaie onderzoekster zou je zijn als je geen twijfel kende. Orakel zou dan een betere titel zijn voor je...
Als voorlaatste die er over mee kan praten typ ik dat het heel begrijpelijk is, die twijfel. Of in elk geval herkenbaar. Zelf timmer ik ook het liefst alles zo dicht mogelijk en wil ik zo zeker als maar kan zijn over wat ik doe.
Berichten zoals dit typen incluis.

Anonymous said...

Ik zou me zelf ook niet zo'n wetenschapper willen noemen...maar deze inkopper...

Wetenschap = twijfel.

Toch?

:]

Marijn

Anonymous said...

Ja, dat weet je inderdaad niet. Misschien deed hij wel zijn ontdekking bij het doen van de afwas. Of was hij een crimineel die het opviel dat het waterpeil steeg iedere keer als bij iemand met ene blok steen aan zijn voeten in een bak water gooide. In beide gevallen een reden om het verhaal aan te passen.

Heb je ook een arrogante inleiding meegestuurd (ik wil de woorden 'briljant' en 'Nobelprijs' niet in de mond nemen, maar dit artikel dwingt mij ertoe... :))

Henco

Margot said...

Poeh, dit maakte meer los dan ik dacht! En, ja twijfel is belangrijk, maar er is een verschil tussen je bewust zijn van de onzekerheden in je onderzoek, en twijfelen aan of je artikel doortimmerd genoeg is voor publicatie...

En, ik heb wel een vlammend betoog meegestuurd, bij wijze van inleidende brief, maar gek genoeg niet met precies die zinsnede. Mag ik die gebruiken voor de begeleidende brief van mijn Paleoceanography manuscript?

Anonymous said...

Uiteraard, hou me hoogte van het effect :)

Misschien is het laten doorschemeren van twijfel (in de zin van onzekerheden in je onderzoek) wel juist goed; als ik zie hoeveel discussie dat hier al oplevert. En ging het er bij een publicatie niet (deels) om om via discussie tot een betere theorie te komen. Of is dit wel een heel idealistisch beeld van de wetenschap (ziet de om-gratis-drank-vechtende geologen in Nice weer voor zich).

Henco

Margot said...

Zal ik! En bij mijn speech tijdens de Nobelprijsuitreiking zal ik je noemen. :)

Maar, nee, wetenschap is vaak niet wat het moet zijn, maar dat van via discussie tot een betere theorie te komen, dat klopt nog.

We gaan wel zien of dat artikel van mij net zoveel teweeg brengt als de vermelding ervan op de blog!