Meer lente, meer onrust

Het was gisteren weer van dat niet te negeren mooie weer. Je kan dan in de zon op een terrasje gaan zitten (wel met een jas, want het was een graad of zes), maar dat deed ik niet. Ik ben inmiddels zo aangetast door dit land dat ik iets zweterigs wou doen. Ik ben een stukje gaan fietsen. Doe ik eigenlijk nooit voor de lol! Fietsen is transport. Maar then again, ik word blij van fietsen, dus waarom niet.



Zo kon ik intussen ook de voortschrijdende staat van de lente vastleggen. Of misschien beter: de afwezigheid daarvan. De foto van de uitlopende rozenstruik maakte ik alweer twee weken geleden, maar sindsdien is er niet veel gebeurd. Ik heb inmiddels wel krokussen onder mijn raam! Maar de rozenstruik is intussen niet verder gekomen. En de rest van de natuur ook niet. Alles hult zich nog in bijzonder mooie grauwtinten.




Nog gauw even wat sfeerfoto's maken voordat al dat overbodige groen zich aandient...