Brensholmen revisited

De weersverwachting voor de hele week was zodanig dat klimplannen niet konden uitblijven. Dinsdag werd een herkansing voor Brensholmen, de plek waar de 1e keer buiten klimmen ook plaats had. het zou nog druk worden! Er stonden 5 of 6 man te trappelen om het per 15 mei ingegane zomerrooster (8 tot 3!) uit te proberen. Maar rond tweeën kwam er een wolkje langsdrijven en één voor één haakten de mindere goden af. Tot mijn verbazing merkte Audun op dat het helemaal niet zo koud was, dus klokslag drie waren alleen wij het die het pand verlieten. Arto, wiens kantoor tegenover dat van mij ligt, wist niet wat hij zag toen hij me om drie uur de deur op slot zag doen! Weer een Noors punt verdiend.

Brensholmen (zie "terug in Tromsø") is inmiddels sneeuwvrij, en er alleen maar mooier op geworden. We besloten de natuurlijke route te doen die we de vorige keer ook gedaan hadden, maar dan twee touwlengtes omhoog in plaats van één. Dat schopte me meteen een stap verder het klimmersbestaan in; die 2e touwlengte leidde tot voorbij gehoorsafstand van de 1e. Om het over zicht maar niet te hebben. Dan sta je daar op een richeltje en moet je, voor de 3e keer buitenklimmend, je beslissingen zelfstandig maken. Wat overigens helemaal goed kwam.



Tegen de tijd dat je aan de kleur van het licht kon zien dat het avond was smeerden we hem weer. Terug de werkelijkheid in. Ik hoop vaker weg te komen met dat Noorse gedrag van na je werkdag nog aan serieuze buitensport toekomen. Maar deze week wordt het hem niet meer. Lagerfest 2008 is nakende aan de horizon, en volgende week is er een belangrijke bijeenkomst op Sommarøy waar veel voorbereiding voor nodig is. Maar de sneeuw is nog niet eens weg, de zomer is pas net begonnen!