Laptop!

Terwijl ik op Senja mijn kont eraf aan het vriezen was kreeg ik ongemerkt een nieuwe computer. De ouwe was een beetje gaar, en geen laptop, en het leek me zo handig er wél een te hebben. En daar bleek geld voor te zijn. Mooi! Het was even wennen, maar dan heb je ook wat.

Het is nog niet gelukt dat ding het draadloze netwerk van de bovenburen te laten oppikken, maar dat is vast een kwestie van even de juiste toverspreuken aan de lieden van de IT-afdeling ontfutselen. En dan kan ik thuis zitten skypen!

Dat is nog toekomstmuziek, maar wat al wel kan is het ding meenemen en er zut op doen die offline kan. Dit postje typen, bijvoorbeeld. Lekker op de bank. Muziekje erbij, kopje thee, top! Ik moet oop nog een opstel schrijven voor Noorse les. Dat kan zo ook thuis. Geweldig! Een opstel schrijven trouwens, das wel weer helemaal lagere school. Best schattig, zo’n cursus. We hadden al het diktaat, en als je dat foutloos weet te doen krijg je een lolly of iets dergelijks, dus het was al zo nostalgisch, maar nou moeten we als lelijke ouwe mensen ook een opstel schrijven. Ik vind het ontroerend.

Verder was de laptop ook mee naar Lyngen (zie volgende postje). Geweldig! Kan je, als je aan het stressen bent over deadlines, toch naar een hut met leuke mensen, en daar in de vrije uren gewoon doorwerken. Geweldige uitvinding. En het ding gaat ook meegaan naar Wenen. Natuurlijk ligt het risico op je thuis ook scheel workaholiccen op de loer, maar een kniesoor die daarop let. Tot zover houdt het ding me keurig bij het instituut vandaan op uren dat ik daar niet hoor te zijn! Leve moderne techniek.