Ik ben wel een beetje van de anticipatie, dus het heeft een tijdje geduurd voor ik er aan begon om die es te bekijken. Maar in ben eraan begonnen. En het is een gave serie! Half over the top kritiek op hoe in ziekenhuizen menselijk gerommel het toch vaak wint van medische ethiek (medische blunders in de doofpot, geneeskundestudenten die weinig respectvolle grapjes uithalen bij snijpraktikum, dat sort werk), half X-files achtige bovennatuurlijke bende, en dan overgoten met Zweedse Denenhaat. Volkomen raar, maar erg goed.
Wat me wel opviel was dat je af en toe zo’n shot krijgt, vanuit de lucht, van het ziekenhuis. Nogal luguber gebouw… ik vroeg me af welke sovjet woonkazerne ze daar nou weer voor uitgekozen hadden. Maar het bleek dat het daadwerkelijk ”het” ziekenhuis van Kopenhagen is! Rigshospitalet, oftewel Riget, in de volksmond. Geweldig! Die Denen laten rustig door de nationale mafkees hun belangrijkste ziekenhuis afschilderen als een tent waar je, als je een neurochirurg aan je laat zitten, er weer uitkomt als een kwijlende groente. En wat dies meer zij.
In de special features zit ook gepraat van de makers. Die riepen dat het naargeestige van de serie redelijk vanzelf ging. In de leader vertellen ze, omlijst met stemmig lugubere beelden, dat het ziekenhuis gebouwd is waar vroeger textielblekers in het moeras aan het rondploeteren waren. En in de serie is het gebouw ook de hele tijd aan het lekken en verzakken. Blijkt dat dat allemaal gewoon echt waar is, en ze het alleen maar hoefden te accentueren… typisch. Probeer je dat in Nederland voor te stellen. Echt niet dat een overbetaalde ziekenhuisdirecteur zijn inkomstenbron daarvoor laat gebruiken.
En na elke aflevering krijg je von Trier zelf in beeld, die een uitleidend praatje houdt. Met een allerbeminnelijkste glimlach haalt hij zijn hele publiek nog even door de mangel. Na de 1e aflevering, bijvoorbeeld: ”we zijn rustig begonnen, zodat er niemand achterblijft. In de volgende aflevering wordt het spannender! Er is iets niet in de haak, en iemand roept om hulp. Hoe vaakt hoort u zo’n roep? En hoe vaak steekt u een hand uit om te helpen? Vaak? Soms? Nooit? Gelukkig blijft deze serie beperkt tot fantasie, en komen we nooit in de buurt van het door God geschapen leven.”
En na de 2e aflevering zegt hij iets als: ”Dank u voor het kijken van deze episode van ”Riget”. Ik zou deze zelf boeiend en poëtisch willen noemen. Misschien vindt ú het daarentegen voorspelbaar en deprimerend. Zo ja, denk dan even aan uw eigen leven. Is het eentonig en saai? Ja? In dat geval bevindt u zich op vertrouwd terrein. Zit uw leven echter vol spanning, geniet dan van deze welkome afwisseling, met z’n kijk op onbeduidende zaken die u ongetwijfeld achter u gelaten heeft. ”
Aanrader, dus!
No comments:
Post a Comment