Senja

De boot was stipt, de bus sloot aan, en zette ons op verzoek keurig bij het begin van de route af. Kwart over 8 ’s ochtends begonnen we aan de route! Helaas nog volkomen gaar van de dag ervoor. Na een uurtje door de zomp klotsen deden we dus maar een pauze. Waarin ik omniddellijk in slaap viel. Die dag zijn we niet ver gekomen, want bij de lunch viel ik weer in slaap. Maar dat gaf niks. Het was mooi weer, er lag een meertje, de omgeving was fraai.


De 2e dag Senja ging het al snel regenen, maar dat maakte het landschap alleen maar fraaier. We vervolgden onze weg door de zomp. Zomp is best vermoeiend, omdat je bij elke stap een eindje weg zakt. En je schoenen raken doorweekt en je krijgt badvoeten.


De rest van de tijd bleef het zomp, of hellingen, of colletjes. Hellingen waren de pest, want zelfs als er een pad was was dat meestal erg slecht. Van die puinhellingen met varens erop, waardoor je niet kan zien waar je je voeten neerzet, wat iets is dat je wel graag doet op een puinhelling. Colletjes waren gaaf. Loopt lekker, en je kijkt van het ene dal in het andere, en meestal zie je in geen van beide ook maar het geringste teken van menselijke invloed. Senja zal de afgelopen paar duizend jaar maar weinig veranderd zijn. Wat je soms wel ziet zijn lemmingen, die soms maar weinig haast maken om voor je weg te rennen, en veel roofvogels. Marijn sprak al snel van adelaars, wat me een beetje té gaaf leek, tot er een heel laag over kwam. Wat een reusachtig beest! Dat kan er inderdaad wel een geweest zijn.

Wat we ergens aan het eind van een middag wel tegenkwamen was een staatsbosbeheer hutje. Gewoon open, met bedden erin, en een kacheltje, en pannen, en een paar olielampen, en dat soort dingen. Heel knus! We besloten er die nacht te blijven. Whisky drinken en uit het raam kijken en het leven doornemen terwijl de muggen buiten zoemen. Niks mis mee.



Dat Senja trouwens zo’n zompboel is heeft wel als voordeel dat je je nooit zorgen hoeft te maken over drinkwater. Het is overal. En een kampeerplaats heeft ook altijd wel een meertje en wat beekjes in de buurt, zodat je schoon en fris je bed in kan ’s avonds. Dat is wel lekker. Al zou een tiende van die hoeveelheid water nog steeds prima zijn geweest.






Bij elkaar zorgden slechte of afwezige paden, en meegenomen vermoeidheid, er toe dat we het initiele plan betreffende een bushalte om naartoe te lopen moesten laten varen. We hadden twee dagen nog snoeihard moeten doorsjokken om het te redden, en dat was wegens gare voeten waarschijnlijk niet meer leuk geweest. We zijn naar de dichtstbijzijnde asfaltweg gelopen en hebben een lift gebietst naar Finnsnes, waarvandaan er een boot naar Tromsø gaat. Hadden we nog een dag voor een vrijdags wandelingetje op Kvaløya. Ook leuk!



En inmiddels zal Marijn in Frankrijk of Italië aangekomen zijn om met de Piemonte kliek te lopen. Ik heb nu een paar dagen om zowaar mijn gewone werk te doen. Donderdagaochtend vroeg vertrek ik naar Finland om mijn zus in het huwelijk te zien treden.