Noodzakelijke zondag

Soms lijkt het leven sneller te gaan dan jij zelf. Ik zat al een tijdje in een hoge versnelling; hard werken, hard hiken, hard op en neer rennen naar de verkeersschool... Leuk, maar niet zo goed voor je algehele organisatiegraad.

Als je dan een week afsluit met een zuippartij met Steffen, vrijwel naadloos opgevolgd door een hike met drie woeste dames, wordt het daar niet beter op. Mijn huiskamer was een vieze kroeg geworden met overal lege drankflessen en sigarettenpakjes, er stond een enorme afwas, het vuilnis rees de pan uit, het wasgoed puilde de slaapkamer uit, er lag een dry suit in een hoek (uit de tas geflikkerd toen we ineens níet gingen torsdagspadle), er stond een tas met hikeparafernalia... het was een bende.

Na de zaterdagshike maakte ik de afwas nog even wat groter en ging vroeg naar bed. Was toch wel moe na die aaneenschakeling van vermoeiendheden! En voor de zondag had ik niks bijzonders. Handen uit de mouwen!

Ik deed de afwas, mestte de koelkast uit, ruimde het afval op, onderhield mijn haar, ging de rozenstruik te lijf die steeds mijn raam wil dichtgroeien, en die bovendien spookachtig met zijn doorns tegen het slaapkamerraam krast, ik zette mijn schoenen in de was, ruimde de slaapkamer op, verving de lakens, deed de was en hing die op, worstelde door een flinke stapel achterstallige post, worstelde me vervolgens door een nóg veel grotere stapel nóg achterstalliger post, ik veegde de vloer, ik trok de zwanenhals van de afvoer open, maakte het fornuis schoon, en hing het dry suit op...

Dit was nog maar de 1e stapel post

Het is allemaal vrij saai werk maar wat ís het lekker als het af is. Soms heb je zo'n dag nodig!

En inmiddels is ook de blog bijgewerkt. Ben van plan vanavond wat kledingreparatie te doen en het theorieboek uit te lezen... en dan ben ik weer bij. Klaar voor een nieuwe week die veel te snel gaat!


ps het theorieboek is uit (op de appendices na) en bijna de hele stapel reparaties is weggewerkt... ik ben een ideale huisvrouw! Alweer!