Zondag: Longyearbyen

Een grimmig, arctisch openlucht mijnbouwmuseum. Zo zou je Longyearbyen kunnen zien. Vanzelfsprekend word ik er onweerstaanbaar door aangetrokken.

Ik landde er alweer voor de derde keer. Het blijft adembenemend. Deze keer was het licht was ontzettend mooi, dus ik kon zowaar wat foto’s maken die niet helemaal redundant waren.

Na mijn wandelingetje belandde ik in het aangename gezelschap van onze journalisten; één van Aftenposten (een nationale krant) en één van NRK (een nationale zender). Mijn Noors stevig oefenend deden we een koffie in een bar. Ik heb zowaar geprobeerd in het Noors uit te leggen wat voor werk ik doe...

Traditie wil dat we aan de vooravond van zo’n tocht gezamelijk pizza eten in Kroa, aan een grote ronde tafel met een zeehondenvel erop. Deze keer gaf dat me de gelegenheid om bij te praten met Maarten en Noortje. Noortje was het jaar ervoor al meegeweest, en Maarten had ik sinds ik uit Amsterdam vertrok nauwelijks mee gezien. Die waren al helemaal hyper van een vogelaarstochtje.

Na pizza, bier en koffie liep ik terug naar het gebouwtje waar we ondergebracht waren. Maar liep er straal langs. Het licht was in de tussentijd alleen nog maar mooier geworden, en ik kon de fotomogelijkheden niet laten liggen. Steenkoolwinningsoverblijfselen in avondlicht...