Wim, kijk je wel uit?

Er waart een spook door Tromsø, het spook van de paternale sterfelijkheid. Ik werkte hier pas net of Steffen, de universiteits-foram-AIO, moest als de donder terug naar Denemarken omdat zijn vader op sterven lag. Daar waren we nog niet van bekomen of hetzelfde gebeurde Dorthe. Twee NP-vaders kunnen, in verband met kanker, ieder moment ook omvallen, en een derde deed dat van het jaar al. Ik ben met een manuscript bezig, waarin ik veel met statistiek doe. De NP-statisticus zou me helpen. Maar net voor hij daaraan toe kwam vertrok hij stel op sprong naar de US: zijn vader lag op zijn sterfbed. Nu zit ik ongeduldig te wachten op commentaar van mijn co-auteurs, waaronder Morten, de universiteitsprof. Hij had me vandaag zijn inbreng beloofd. Maar net hoor ik dat hij halsoverkop naar Oslo is vertrokken. Vader overleden. Het is een slecht jaar voor vaders! Dit is veel meer dan je zou verwachten. Ik ga me zorgen maken. Wim, eet je wel goed? Kijk je uit met oversteken? Doe je wel een das om als het koud is?