Polaire schrijfsels

Publish or perish!
Ik denk af en toe dat ik de baan met de traagste methode voor datavergaring heb. Levende, benthische foraminiferen... das heel erg veel verschillende hele kleine kutbeestjes uit onoverzichtelijke oppervlaktesedimenten poeren. Het is veel makkelijker keurig nette schone overzichterlijke planktonnetjes in een dure machine te stoppen, zoals ik voor mijn promotie deed. Maar of het nou lang duurt om aan je data te komen of niet, je moet het ook een keer opschrijven. En ik werk hier al ruim een jaar, het werd es tijd!

Ik had, voor Dorthe op vakantie ging, samen met haar een opzetje gemaakt voor een 1e manuscript. Voor ik zelf op vakantie ging werkte ik dat uit tot een complete kladversie.

Toen we allebei terug waren van vakantie, en we een week hadden voor de cruise, bleek dat ze toch had bedacht dat het concept niet goed was. Zo werd die week tussen hete bergen en ijzige zeeën een hectische boel, waarin we gedreven zochten naar een nieuwe vorm. Dat was nog niet simpel...

Vrijdag had ik nog een ingeving. En dat werd hem. Inmiddels is het zondagochtend; over een uur gaan we naar de luchthaven, en afgezien van het kayakken gisteren hebben we tot nu doorgewerkt. Het is opgestuurd naar de co-auteurs. Mooi toch, wetenschap. Een jaar werk, opgeschreven in twee dagen. Op hoop van zegen. En na de cruise zien we wel wat de reacties zijn...