Dank zij onze muziekminnende bibliothecaris bereikte het gerucht mijn oren dat de film ”Control”, over Ian Curtis van Joy Division, in Tromsø zou draaien. Daar moest ik bij zijn! Sinds ik hoorde van de plannen voor die film kijk ik ernaar uit hem te zien. En nu was de kans daar. Het is altijd leuker om met meer mensen naar de film te gaan, dus ik zocht nog een kompaan. Das nog niet zo makkelijk! Geen hond hier die van goeie muziek houdt. Fred Inge de bibliothecaris was al geweest. Ik vond Carsten er wel uitzien of hij van goeie muziek hield, dus ik vroeg hem wat hij van Joy Division vond. Het antwoord was “wie is Joy Division?”. Maar hij vond naar de bioscoop gaan in zijn algemeenheid wel een goed idee.
De nacht voor we gingen heb ik er nog van gedroomd... de film was ineens gemaakt door Michael Winterbottom, en Ian Curtis kwam er niet eens in voor, en het was maar een zooitje, maar dat mocht de pret niet drukken.
In het echt was het een beduidend minder rommelige film. Stemmig naargeestig neerdrukkend grijs, met Engelse industriesteden-troosteloosheid. En een behoorlijk afstandelijk. Veel meer doen dan laten zien hoe ze denken dat zijn leven eruit zag doen ze niet. Je mag zelf je conclusies trekken. En de muziek over je heen laten komen. Ik vond het geslaagd!
3 comments:
Hoi Margot! Control bevat wel iets meer dan een vermoeden van Ian's leven. Het is gebaseerd op de biografie van Deborah Curtis, weduwe van Ian dus van enige onderbouwing is wel sprake. ("Touching from a distance" heet die mocht je dat gemist hebben. En ik kan hem je aanraden.) Maar zelfs als dat niet het geval was geweest had ik hem ook geweldig gevonden. Mooie sfeer, goed geacteerd en de muziek is soms kippenvelopwekkend goed. Brrr. Zekers geslaagd.
Jeroen
Hee Jeroen!
Ik ben het met je eens dat ze hun beeld zo goed mogelijk gefundeerd hebben. Maar die biografie heet niet voor niets "touching from a distance". Hoe het écht was weet niemand meer, sinds 18 mei '80... En ze proberen ook niet te pretenderen dat ze het weten, ze blijven in de film een beetje op afstand. Wel mooi. Misschien wel het mooist. Het was inderdaad een geweldige film. Een die je per se in de bioscoop wil zien, met goocheme geluidsinstallatie...
"Een die je per se in de bioscoop wil zien, met goocheme geluidsinstallatie..."
P'cies! Bij het intro van "Atmosphere" op het einde van de film, in combinatie met dat beeld van een kerk/crematorium (?) rezen mijn haren te berge.
Post a Comment