10 May 2008

Haneke in Tromsø

Het was niet Haneke zelf die opdook, maar een Haneke in het filmhuis in dit bijkans van cultuur verstoken gebleven gat, das nog steeds iets heel bijzonders. Daar moest ik bij zijn! Ik had, zoals uit het vorige postje blijkt, Steffen ruim van tevoren geclaimd, en dat was niet genoeg om hem mee te krijgen naar “Happiness”, maar hij kon het niet maken “Benny’s video” ook te laten schieten. Verder was ik van de week per toeval aan het telefoonnummer gekomen van Stuart, de volledig maffe bovenbuurman van Helgard en Carsten, tevens bestuurslid van de Filmclub. Die vond het wel een goed idee om me vanaf deze nummeruitwisseling helemaal klem te SMS’en, onder andere over filmclubfilms, dus dat was ook een dankbaar slachtoffer. Zo zat ik op een besneeuwde zaterdagmiddag tussen twee bijzonder merkwaardige heerschappen, die geen van beide enige notie van Haneke hadden maar op mijn golf van enthousiasme meesurfden, in de bioscoop.

Tijdens het bier na afloop bleek dat het raak was. Tromsø heeft weer twee Haneke-fans erbij! De zielloze wereld die geschetst wordt, zonder enige zinnige menselijke communicatie, geen weg terug vanuit eenmaal ten slechte gekeerde situaties, en meer van dergelijke fijne Haneke-verschijnselen, dat ging er bij de heren wel in. Ik ga rap een Haneke-DVD box kopen en een Haneke filmnacht organiseren. Steffen en Stuart hadden ook een lijstje met films waarvan ze vonden dat ik ze geheel onterecht niet gezien had. Tenzij dit verzandt in de moerassen van de goede intenties is er een filmavondentraditie geboren. Goed dat!

Het is ook wel mooi voor het evenwicht: in de tijd dat het hier retemooi weer was was ik hard bezig een hersenloze Noorse buitensporter te worden. En dat is helemaal geweldig, als je een deel van je leven maar overhoudt voor dit soort dingen. Kunst die je in je gebit schopt. En naast de woeste offensieven van de talrijke buitensportfanaten hier is het mooi dat binnentypes als Steffen en Stuart me nog een platform bieden om die passie ook bot te vieren. En deze week (en misschien vele die volgen) is extra geschikt: regen, sneeuw, en een Audun al sinds die ene dag buitenklimmen min of meer ziek is. Wordt vervolgd!

4 comments:

Roelof said...

Ha! Ik zag welhaast tegelijkertijd eindelijk Seul contre tous. Ook een prachtfilm! Waar je bij Haneke nog altijd kunt terugvallen op de van mededogen vervulde blik van de regisseur zelf, wordt ook dat je door Noë ontnomen. Wat een inktzwarte afgrond was dat!

Margot said...

Die is gaaf he! Koud en rauw en onvergevend. Tromsø Filmklubb zou die ook moeten draaien...

Anonymous said...

Ja, en ze gaan de Hobbit ook verfilmen!

Maar misschien is dat niet Haneke.

:)

Helaas?

Margot said...

Dat zou wel gaaf zijn. Haneke's kijk op de wereld over de Hobbit heen. Hoei!