TIFF: de praktische zaken

Het is allemaal zo simpel. Je koopt, zodra dat kan, een polsbandje voor het festival. Daar krijg je een catalogus bij met een beschrijving van alle films. En dan kan je gaan boeken. Online bestellen, en dan daadwerkelijke kaartjes halen bij de bioscoop.

Niet iedereen zag dat zo. Die zagen een Kafka-esque chaos voor zich. En een beetje begrijpelijk was dat ook wel. Die catalogus, die vertelt er niet bij wanneer de films vertoond worden. Dat staat weer in een apart foldertje, en dat moet je maar net weten. Verder zat er een bug in het systeem: ieder moment kon je browser weigeren je tickets voor TIFF te laten boeken, en kon je allen nog maar kaartjes bestellen voor de bioscoop in Alta. Praktisch.

En dan had je nog de zalen. Het meeste is in voor de hand liggende zalen in de stad: de grote bioscoop, het filmhuis, het cultureel centrum, het theater. Maar ook het jongerenhol, zolas ik al beschreef. Een plek waar je anders niet komt. Ik wist dat het universiteitsziekenhuis ook eeen zaal had, maar daar had ik niks geboekt.

Ik had wel een film geboekt in "Åsgård". Geen idee wat dat nou weer was. Een wijk, zover ik weet. Op de website kon je informatie over de "visningssted" aanklikken. Helaas, daar stond Åsgård niet bij. Dus ik naar de infobalie. Die hadden een kaartje met alle zalen! Behalve dan diegenen die buiten het centrum lagen. Zoals Åsgård. Maar ze hadden wel info: het was het psychiatrisch ziekenhuis! Op de één of andere manier was ik nog nooit in dat pand geweest. Maar de hulpvaardige kerel tekende een kaartje voor me. Zo kwam ik toch op de goeie plaats terecht. Ik bleek het pand wel te kennen; ik heb uitgebreid geoefend in parkeren met Auduns auto op hun parkeerplaats. Maar nu kwam ik binnen. Met posters werd je het halve gebouw doorgestuurd, tot de feestzaal. Nu maar hopen dat ik nooit om andere redenen kom, want die feestzaal is zo feestelijk als een crematorium en de rest van het pand is nog troostelozer. Maar bijzonder er eens geweest te zijn!

Films verbreden je horizon.