Plan B was: de auto in rijdende staat krijgen, en dan op zondag met Helgard Kilpis niet aandurven (rotweer in bergen, onervaren chauffeurs, dat soort dingen), en dan in plaats daarvan naar een plaats rijden waar we nooit eerder geweest waren, en dan daar gaan skiën. U raadt het. Zonder auto ging ook dat niet door.
Plan C was: ergens heen gaan waar je ook zonder auto kan komen, en dan alsnog skiën. Dat werd hem! Gelukkig kunnen Nederlanders ook met een fiets vanalles transporteren.

Dus zo fietste ik met ski's en al naar Tromsdalen, om daarvandaan met Helgard naar de lysløype te lopen en daar voor het eerst van het seizoen te gaan skiën. Was wel weer even onwennig; ski's in de was zetten, aantrekken, en glibberen maar.

We kwamen er snel in, en zonder gelazer (zowel letterlijk als figuurlijk) maakten we het rondje vol! Lekker. Das het goeie van de winter. Dit soort dingen!
En vorig jaar heb ik het in mijn broek schijtend nog tot eind januari weten uit te stellen, maar dit jaar dus duidelijk niet. De spits is eraf, en als die bak eindelijk es rijdt kunnen we alsnog naar waardanookistan om onze vaardigheden bij te schaven. Zin in!

2 comments:
Een fiets met ski's... :):) 't Moet niet gekker worden.
...
Ik zie een fiets met ski's en fietstassen! Of beter: een fiets met ski's aan de zijkant gemonteerd, zodat je mooie trektochten kan maken.
?
Oja...sneeuwscooters.
Marijn
Hi! Doet me denken aan een Tana-plan. In de lente was ik es skiën ergens op Kvaløya met Audun en Helgard. En Auduns auto heeft maar twee stoelen. Dus kreeg Helgard, die op het vasteland woont, een lift, nam Audun mijn ski's mee, en volgde ik op de fiets. Ging top! Tana zag meteen mogelijkheden voor de volgende trip: ik op de fiets, Audun achterop die de ski's vasthoudt, en Helgard in een fietstas. Heel milieuvriendelijk!
Post a Comment