Kvaløya

De weersverwachtingen voor de zondag waren goed, dus Lindsay had voorgesteld een eindje te fietsen of lopen. En we besloten naar Kvaløya te fietsen, das de westbrug over, en dan omhoog te lopen naar een voetbal die daar staat, waarvan de precieze functie ons ontgaat. En het was mooi! Het was zulk mooi weer dat je je in mediterraan gebied waande.



Maar het is wel Troms, dus al snel ziet het er wel uit als mediterraan hooggebergte.



Op een paar honderd meter hoogte is het nog steeds lente!



En bergmeertjes zijn altijd fotogeniek.



Zeker met afbrokkelend ijs erin!



En Lindsay mag er ook zijn, zeker met foute zonnebril.



En daar dook ons doel op, als een buitenaards dinosaurus-ei!



En daarvandaan keek je de open zee in. Wie goed kijkt ziet nog net een cruiseschip de fjord in varen.



De bergtop zelf vangt te veel zon om nog sneeuw te hebben, maar een stukje eronder is het nog behoorlijk geloofwaardig arctisch.



En met rendiersporen in de sneeuw is het mediterrane gevoel er wel af! We zagen steeds twee kuddes in de verte, maar met mijn niksige cameraatje krijg je die er nauwelijks op, en met de resolutie van dit blog blijft er al helemaal niks van over. Maar de sporen waren fraai!

Het was een erg mooie dag! Beetje jammer dat van beneden af tot bijna aan de top we erg populair waren bij de dazen. Het was niet wederzijds! En ik ben nou behoorlijk verbrand. Niet helemaal goed voorbereid op stap gegaan. Maar het heeft ook wel iets, met roje schouders boven de poolcirkel ronddwalen. En mijn knie hield het! Gelukkig waren de sneeuwvelden waar we overheen moesten erg comfortabel. Je zakte er nauwelijks doorheen. En het is een lekker gebied voor water-grootverbruikers. Smeltwater zover het oog reikt! Goeie voorpret voor augustus.

ps Lindsay maakte ook foto's! Hier een paar: