Veel Nederlandser kon het niet. Dorthe kwam niet naar onze Sinterklaasviering! Helaas met geldige reden. En Carsten moest werken. Maar verder kwamen we allen bijeen: twee Duitsers, een Finse, een Poolse, een Noorse en een Nieuw-Zeelandse. En ik.
Ik had van tevoren al een enorme hoeveelheid erwtensoep gemaakt met Helgard. En zij had een pan glühwein bereid. En Tordis had pepernoten gebakken! Alles was klaar. En echte Sinterklaassfeer was er niet; omdat niemand eerder aan Sinterklaas had gedaan was er niet echt dat gevoel van anticipatie. En geen sinterklaasliedjes, geen Sinterklaasjournaal, en geen etalages in de stad vol zwartepieten. Wel leuke mensen!
Al die debutaten moet je nog wel uitleggen dat het handig is op het pakje te schrijven voor wie het is, en het gedicht te bevestigen zodat duidelijk blijft wat waarbij hoort... dat soort dingen. Eén dame had de dinstructiemail niet goed gelezen en had geen gedicht gemaakt. Maar een kniesoor die daarop let.
We begonnen met een mooie stapel! En het gedichten reciteren kon een aanvang nemen. Patrycja kreeg een echt traditioneel Sinterklaasgedicht als spitsafbijter. Helgard kreeg het wat moeilijker: haar gedicht was een kruiswoordraadsel. In het Noors... dat duurde even.
Helgard worstelend met de puzzle. Op de voorgrond net zichtbaar: Tordis' zelfgebakken pepernoten! Ik had in mijn instructiemail gezegd dat het idee is dat je mensen een beetje in de zeik neemt met het afgelopen jaar als inspiratie. En bij één van de dames kon je bij het doornemen van het jaar niet om het overlijden van haar vader heen. Dat raakte helaas een gevoelige snaar. Maar ook dat hoort bij Sinterklaas...
Dan was Tordis beter af. Die kreeg een gedicht zoals het bedoeld is, maar dan met de extra pret van de internationale sfeer er bovenop. Titel van het gedicht was iets als "hoe het onmogelijk is in Goethe-stijl een verhaal te vertellen". Dus het was een prachtig, bloemrijk, circumlocutief en epiphrastisch gedicht in gefingeerd Goethe-Duits, met na iedere strofe in kurkdroog Noors wat er eigenlijk mee bedoeld werd. Het was een relaas van een wandeling in de omgeving die plaats had gehad van de zomer... Tordis heeft overigens vele jaren in Duitsland gewoond, en spreekt dus prima Duits. Het kadootje was een dichtbundel van Goethe...
Dorthe was nog steeds thuis bezig de puinhopen het hoofd te bieden (dat huis is een tijdje onbewoonbaar! Sippe boel) maar die kreeg haar gedicht door de telefoon voorgedragen. Zo was ze er toch nog een beetje bij...
Bij elkaar een rare, maar mooie Sinterklaas!
4 comments:
Goed zeg. Goethe goes Sinterklaas, wie had dat kunnen denken.
En is de 'Sinterklaas voor dummies' al in de maak?
De pepernoten zijn trouwens (vermoedelijk door de poolnacht?) niet erg indrukwekkend op mijn beeldscherm. Of is het toch een foto van heel veel zwarte pieten bij elkaar.
Henco
Ja! Ik was ook verbaasd. Hopen dat ik kan blijven hier, dan kunnen we het volgend jaar nog es doen. Nu heeft iedereen zo'n bak inspiratie in zijn mik, dat wordt volgend jaar waanzinnig! En zou het niet al bestaan, Sinterklaas voor Dummies?
En sja deze foto was sfeervoller dan die ene met flits. Daar zijn de pepernoten wel mooi op, maar het heeft het toch niet.
Uit betrouwbare bron kan ik melden: nee, Sinterklaas voor Dummies is er nog niet, en staat nog niet op de planning. D'r is wel 'De feestdagen overleven voor Dummies', boordevol handige tips uit 'Etiquette voor Dummies', 'Zuinig leven voor Dummies', 'Stress voor Dummies', en 'Angst overwinnen voor Dummies'... Fijne feestdagen!
Potdikkie! Die had ik aan Sinterklaas moeten vragen. Zuinig leven voor dummies is niet zo actueel; ik verdien goed en met een financiële crisis is zuinig leven natuurlijk een reteslecht idee. Maar al die andere zijn allemaal helemaal in mijn straatje! Zo op de titel te oordelen.
En, wie weet, misschien schrijf ik nog es een Sinterklaas voor dummies. Was wel leuk die traditie te verspreiden!
En jij ook!
Post a Comment