15 December 2008

Jarig

Wie niet in San Francisco op congres is zit al wel in zijn of haar vaderland de aanloop naar kerst te vieren. Er is geen hond! Dus ik dacht, ik vier mijn verjaardag dit jaar es thuis. Dat past...

Ik had "vanaf 8 uur" geroepen. Kwart over zeven besloot ik me maar es uit mijn klusbroek en in een feestelijker outfit te hijsen. Halverwege meende ik wat te horen. Stond Audun voor de deur. Die had 7 uur onthouden, en was bang dat hij laat was. Maar, gezellig!

En vanaf 8 uur stroomde het vol. Voornamelijk NP-volk, maar ook Celia en Steffen. En Tromsø is een kleine gemeenschap, dus bijna iedereen heeft elkaar al wel es ergens ontmoet.

Om een uur of tien, elf kwam de laatste club lui binnen. De Finnen met aanhang. Die waren eerst wezen skiën. En Finnen zijn onwaarschijnlijk gastvrij, dus daar hangt meestal nog wel wat aanhang aan. Dus ik kreeg een Tsjech, een Duitser en een Brit gratis. En toen was het echt vol! Ze zongen nog een Fins verjaardagliedje en gaven me een fluffy stuurhoes en dobbelstenen voor de auto! Kazig is goed.

Inmiddels had Fred Inge de regie gegrepen bij de muziek, daarbij bijgestaan door Steffen. Was te verwachten dat die elkaar wel zouden vinden. Twee maffe kale mannen met een nadrukkelijke passie voor muziek. En Knut was gewaarschuwd, dus ze konden met de volumeknop doen wat hen juist toescheen.

Kreeg ook nog een anthropogeen fossiel!

Ik hoefde maar één gast telefonisch binnen te loodsen (tis niet heel makkelijk te vinden), en iedereen had extra bier mee, en fetamuffins, humus, en pizzapunten (geeft een aardig beeld: 2/3 hippies en 1/3 hippe snelle lui) en maakte het zich gemakkelijk en vermaakte zich wel. En om twaalf uur kon ik niet onder ook nog in Engels toegezongen worden uit. En kreeg lidmaatschap van de Troms Turlag. Georkestreerd door Tana. Die in geest aanwezig was!
En ergens laat blies de laatste de fakkelkaars voor de deur uit en dook ik in bed. Goed feest!

Laura had nog iets geroepen over skiën op zondag. En dat leek me wel wat. Op je verjaardag moet je niet werken. Niet als het een zondag is, in ieder geval. Dus ik was verbazend vroeg uit mijn nest, en zag dat het geweldig weer was. Gelukkig vond Laura dat ook. Ik kreeg een half uur om met mijn fjellski bij het zwembad klaar te staan. We gingen Rødtind op!

Al vanaf het begin was het ontzettend mooi

Het heeft al een hele tijd niet gesneeuwd, dus de sneeuw is oud, veel beski'd, hard, en glad. En al na luttele tientallen meters merkte ik dat dan korte vellen, zoals ik heb, niet genoeg zijn. Ik gleed steeds terug.

De zon kan je vergeten, maar we hadden wel volle maan!

Met een hoop gladheid vermijdende omwegen, en steile stukken zijwaarts doend, zag ik toch kans boven te komen. Daar troffen we nog een kerel die ook in POMI werkt, met zijn éénogige husky. Hij koos de verticale weg naar beneden. Wij deden een kopje koffie en kozen een zo vlak mogelijke weg. Ik althans. Laura kan telemarken, en verkiest een middenweg, maar ik ben nog niet zo'n ster, en op dat soort oude sneeuw met veel richels verkies ik een subhorizontale weg.

Je bent nog niet op de top of Laura is alweer aan het flirten met een knappe hond

Zie het rafelige oppervlak, en de waanzinnige snelheid waarmee ik eroverheen spuit! En negeer het dat al aardig donker aan het worden is, en de camera lange belichtingstijd nodig heeft. En ook dat ik duidelijk langs een hoogtelijn aan het skiën ben...

Laura had ruim de tijd de mooie omgeving in zich op te nemen, terwijl ik met hele wijde zigzags naar beneden kwam. Soms overdreef ik het wat naar haar smaak, en dan hoorde ik in de verte iets als "waar ga je heen? We moeten déze kant op!" maar ik kwam er zo wel, zonder al te veel gelazer.

Het onderste stuk was onder de boomgrens, en toen was het echt al behoorlijk donker. En waren mijn spieren moe. Maar ook dat ging. Halverwege werd ik nog verblijd door telefoon van Roelof. Sta je daar in een schunnig mooi landschap in de sneeuw en krijg je zo'n telefoontje. Het beste van beschaving en natuur gecombineerd!

En eenmaal thuis was het zaak de onbeschrijflijke teringzooi op te ruimen, dit heuglijkerwijs onderbroken door telefoon van Lien en Wim, en aan het koken te slaan. Knut, Martha en de koters kwamen eten! Ze moesten wel wat borden meenemen want ik heb niet genoeg servies voor 5 man en 3 gangen. Maar dat kwam goed! Zo vonden het lekker, en het was gezellig.

's Avonds belden ook nog Marieke, Petra en Tana, wat er toe leidde dat ik iets te laat in mijn nest lag (met Tana heb ik momenteel een 6 uur tijdsverschil of zoiets, dat kan lastig zijn), maar bij elkaar was het een mooie dag! Moge het een indicatie zijn voor het hele jaar.

6 comments:

Jeroen said...

Gefeliciteerd!

Jeroen said...

Van harte gefeliciteerd! Skieen op je verjaardag is een van de betere kadootjes :)

Anonymous said...

Gefeliciteerd, zij het ietwat aan de late kant (ik moet je blog ook gewoon vaker lezen ;-),

Jitske

Anonymous said...

Feel felies en knufs!

Jap

Margot said...

Nogmeerdank!

Anonymous said...

Auguri!

rondrennende M