Vallei

Rafael heeft een touw. En setjes. En meer van dat. Dat is nodig voor buitenklimmen! Ik heb alleen zooi voor binnenklimmen. Geen toeval dat ik altijd met Audun de hort op was, of anders met Laura, of Kirsty en Elvar. Even afgezien van dat ik dus tot zaterdag nog niet buiten routes had geleid.

Onderweg van Ersfjord naar Blåmanvika reden we nog langs het strand, waar twee heel tevreden verharende rendieren siësta lagen te houden

Maar goed. Tjarda heeft alleen schoenen. En Max heeft helemaal niets. Dus eenmaal gevieren was klimmen geen optie meer. En ik moest zondagavond Helgard van de luchthaven plukken, dus we hadden niet eindeloos tijd. Dus bij het ontbijt, in stralend weer, besloten we een rustig wandelingetje te doen. De vallei naast Store Bllåman. Ik was er al es met Floor ingegaan, maar we waren niet tot het eind gekomen. Nu gingen we wel all the way.

Ontbijt in Ersfjord

Max raadpleegt nog even de kaart

Het was prachtweer. Het is een prachtvallei. We zijn een uiterst aangenaam viertal, als ik mij zo onbescheiden uit mag drukken. Dus het was een prachtzondag!


The usual suspects: Tjarda en Rafael

...en Max (met prachthoed!)

We konden het natuurlijk niet laten: een rotsblok, daar moeten we op

Dit was nog een wat betekenisvolle set bergpieken: ongeveer een week geleden waren hier nog twee jongen kerels verongelukt

En bij het meertje wat bomen. Niks aan de hand. Heerlijk!