Als je nu nog een stuk wil lopen moet je vroeg je nest uit. Dus om half acht ging de wekker zondag! Ik ging met Gerit, een van de glaciologie-postdocs, een stuk lopen op Kvaløya. Eerst gingen we langs haar nieuwe huis waar ze per 1 december zal wonen. Gaaf uitzicht! Kan ik een puntje aan zuigen. Daarna reden we naar een goed beginpunt, waar we haar auto achterliepen en gingen lopen. Intussen kwam de zon spectaculair op achter het vasteland.
Ons doel was een meertje, ergens verderop, wat er heel kerstkaarterig bij lag.
Op de weg terug zagen we nog ergens zulke enorme hoefafdrukken dat ik ervan overtuigd ben dat ze gemaakt waren door een eland. Jammer dat we niet het hele beest zagen! Dat staat nog op mijn verlanglijstje.
Onderweg kwamen we ook nog spectaculaire ijspegelarijen tegen langs een rotswand... fotogeniek spul dat. En voor de zon weer onder was waren we weer terug, maar dat was toch een lekkere frisse neus!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment