Ik was tot zover nog helemaal niet naar de film geweest in Tromsø. Het filmhuis, Verdensteateret, had zomerstop, en doet verder ook veel aan films die niet Engels gesproken zijn. En ik kan nog niet afdoende uit de voeten met Noorse ondertitels. Maar ik hou wel van films.
En zich deed een gelegenheid voor. Een van de glaciologen blijkt van films te houden, en kondigde aan naar ”Two days in Paris” te gaan. Ik besloot mee te gaan. Was wel even een cultuurshock na een hele tijd alleen maar Haneke-narigheid en aanverwante droefgeestigheid te hebben gezien. Hij is wel lief! Gaat over de relatie tussen een Franse vrouw en een Amerikaanse man (Jack). Elizabeth, de glacioloog, bleek de filmmaakster te waarderen, maar stiekem zag ik haar er ook wel voor aan geïnteresseerd te zijn in het thema. Zelf is ze Zweeds, en ze is getrouwd met een Amerikaan (Jack).
Zolang het zich beperkte tot de hoofdpersonen, en ze Engels spraken, ging het prima, maar de stukken Frans getetter waren wel een uitdaging. Valt nog niet mee, proberen tegelijkertijd een (geschreven) Germaanse en een (gesproken) Romaanse taal te begrijpen. Maar het ging aardig.
De moraal van de film is overigens aan alle kanten verwerpelijk, als je het mij vraagt. De Francaise en de Yankee passen natuurlijk helemaal niet bij elkaar, maar ze zien zo tegen een breuk op dat ze maar samen blijven. Jottem. Maar goed. Ik heb nou wel een bioscoop van binnen gezien. Ga ik vaker doen! En dan toch hopen op iets Haneke-ellende-achtigs. Is toch meer mijn ding.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ja meer ellende! Kommer en kwel! Ach en wee! Hoezee! Hoezee! Hoezee!
:)
Blije Marijn
Zag gisteren dat de meest nabije winkel die op zondag open is, die zowel supermarkt als videotheek blijkt te zijn, de Haneke-collectie heeft... oeh! Helaas de Scandinavische versie, met alleen ondertitels in NO, ZW, DK, en FI... binnenkort maar es naar de echte videotheek.
Post a Comment