Schiettraining op hemelvaart. Waarom niet. De NP veldcursus is bezig deze week. Ik mag van de baas niet meedoen: ik ben een marien geoloog dus ik zit altijd veilig op een schip. Hoef dus niet te leren navigeren, ijsberen schieten, whatnot. Velen moeten of mogen dat wel, dus de hele klub (Rafael, Mats, Tjarda, Sanja, en wie niet) was de hele week leuke dingen aan het doen. En op donderdag, een officiële vrije dag, was er dus schiettraining.
Overigens, iedereen die iets zinnigs te doen heeft op Svalbard moet een wapen bij zich hebben en kunnen schieten. Ik hoef dat niet, ik ben marien geoloog: ik blijf binnen de bebouwde kom, tenzij ik met een ijsberenwacht aan land mag vanaf het schip, of het dorp uit. Maar ondanks dat er nooit een geweerloos gezelschap de bebouwde kom uit gaat gebeurt het gelukkig zelden dat die geweren ook echt gebruikt worden voor ijsberen schieten. Ik kwam van de week nog een Franse schone tegen die net terugkwam van veldwerk, en dat had wel een berenleven gekost; er liep een hongerige beer rond die al bezig was een raam van een hut in te slaan. Toen iemand hem weg wilde jagen met een waarschuwingsschot rende de beer inderdaad weg. Helaas, in de richting van de schutter, zo te zien met belligerente bedoelingen. Dat kon de beer niet navertellen. Gelukkig hoor je zoiets zelden...
Maar terug naar Tromsø. Sanja was alleen in het land voor deze cursus. Daarna is ze weg! Ik bedacht dus dat het wel een idee was om wat mensen, waaronder haar, uit te nodigen om te komen eten. Ik stapte net bij Helgard binnen om dat voor te stellen toen het tot me doordrong dat met hemelvaart de winkels dicht zijn. Maar daarna bedacht ik dat ik zut had voor pasta...
Eten kon dus. Nou nog mensen! Mats bleek bij Rafael te zitten om de was te doen (heeft zelf geen wasmachine), dus werd de hele zitting naar huize Rafael en Rike verkast. Ik nam zut voor pasta mee, en bier en corenwijn, Mats nam nog wat extra pasta mee, Helgard nog wat extra groente en pesto, Rike maakte van voorraden een spaanse tortilla, en voor we het wisten hadden we met ons zevenen een feestmaal. Wat een goed idee! Trek met allemaal leuke mensen je koelkast leeg en maak er wat van. Soms is het leven zo simpel.
No comments:
Post a Comment