Nu nog leren rijden

Als ik dat voor elkaar heb ben ik klaar voor het rijbewijs. Alle verplichte onderdelen zijn afgerond, en als het goed is is alle bureaucratie in orde.
Het laatste verplichte onderdeel was de "sikkerhetskurs på veien". In de praktijk betekent dat: anderhalf uur theorie over inhalen en wat daar zoal bij komt kijken (en dat krijgen ze vol!), vier uur over de E8 scheuren, drie uur lang over landweggetjes navigeren, en dan weer anderhalf uur evaluatie. Over vier dagen verspreid, wel.
Het over de E8 scheuren was wel geslaagd. Grotere wegen dan die hebben ze hier niet. Wil je een snelweg moet je eerst het vliegtuig pakken naar Trondheim, 1100 km verderop. Maar de E8 is ook niet mis; die is bij vlagen driebaans! Ja, u hoort het goed. En ja, ik ben ook onder de indruk.
We waren met drie schoolauto's elkaar de hele tijd aan het inhalen. Best leuk. De voorste moet alleen wel flink onder de maximumsnelheid blijven, anders kunnen ze van de rest niet vragen dat ze er voorbij komen. En dan moet je wel af en toe naar de kant om overig verkeer er langs te laten.

Halverwege deden we een koffiepauze bij een haardvuur. Nog best knus, rijles! En dan terug. Op een gegeven moment scheidden onze wegen, en was het inhalen gedaan. Wat rest is ondanks het ijs op de weg toch de maximumsnelheid te rijden. Robert houdt niet van gemuts.

Het navigeren was eitje. Zoveel wegen liggen hier niet, dus één blik op de kaart is genoeg om vele tientallen kilometers vooruit te kunnen. Het is alleen lastig te peilen hoe ver je al bent; die pestdorpjes hier hebben meestal geen naambord, dus je moet wel in je hoofd hebben welke baai je moet hebben.

En dan nog even de evaluatie. Twee auto's hadden nog eland-ontwijk-praktijkles gehad! ik helaas niet. En dan met een filmpje vol bloederige ongelukken en huilende nabestaanden slotem ze af. Een vrolijke laatste noot voor we kunnen afrijden! Want de meesten in het klasje gaan die kant wel op. Mijn beurt komt 22 januari. Spannend...