Mørkekjøring

Als je hier in de zomer je rijbewijs haalt is het alleen geldig tot maart het jaar erop. Tenzij je de cursus "mørkekjøring" (rijden in het donker) volbrengt vóór die datum. Om duidelijke redenen wordt die cursus alleen in herfst en winter gegeven...

Als je in de winter je rijbewijs haalt moet je die cursus natuurlijk ook doen, maar dan kan het in één beweging door. Ik vond dat ik het maar beter achter de rug kon hebben en schreef me in. En het bleek dat ze beginnen met een half uurtje theorie. Terug naar een Trafikalt Grunnkurs configuratie! Een klaslokaal vol pubers, en dan ik.

Wat ze bleken te behandelen was voornamelijk hoe je het heen en weer schakelen van nærlys en fjernlys (dat 2e is groot licht, maar hoe heet die andere eigenlijk in NL?) moet timen als je ander verkeer tegenkomt. En dan nog wat dingen over zien en gezien worden.

Daarna gingen we de weg op. Twee leerlingen per instructeur. Eéntje had de taak de instructeur te vertellen wanneer hij zijn lichten moest dimmen of weer op volle sterkte zetten. Zelf hoefden we niet te rijden! Daar had ik niet op gerekend. Sta ik daar op mijn rijschoenen. Maar goed. We togen we naar een "opplæringsområde" waar naar hartelust op en neer gereden kon worden. Is wel op de openbare weg, maar er staat een bord bij, dus met wat mazzel kijken mensen daar extra uit hun doppen.

Daar deden ze geintjes met een auto met nærlys aan parkeren, en dan twee instructeurs ervan weg laten lopen; eentje in donkere kleren, en eentje in een lichte jas en met reflectie. (Dat was de mijne! Mooi; ik mag graag zien dat hij dergelijks overleeft.) En dan konden wij zien hoe lang je ze blijft zien. Om dat niet te saai te maken moest Robert, mijn instructeur, wel een stuk hollen, want zo'n goser blijf je heel lang zien...

Een nog veel leuker geintje was: vier leerlingen in een auto die een geparkeerde auto met nærlys tegemoet rijdt. De maximumsnelheid was 80: wij leerlingen mochten zeggen hoe snel de instructeur ook echt moest gaan volgens ons. We naderden met 60. Toen de auto naderbij kwam riep ik "misschien toch wat langzamer, want als er nou iemand bij die auto rondhangt zie je dat echt niet..." vanzelfsprekend was het de ouwe lul die zulke verstandige dingen zei. Het was overigens wel te laat, want natuurlijk stond de instructeur in de donkere outfit naast de auto. En moest opzij springen. Onwelvoeglijk geformuleerde kreten van verrassing van de achterbank!

En er lag sneeuw, en het was helder, en het was (bijna) volle maan), dus het was zo licht als het in de winter maar zijn kan, maar toch kwam het allemaal perfect over. Die Noren weten wel hoe ze een cursus illustratief moeten maken. Ik vind het een mooi idee!