Zondag & maandag: terug

Ik was van plan te slapen tot een uurtje voor de lunch: genoeg tijd om te douchen en mijn spullen te pakken. Dan lunch, dan schoonmaken. Maar ik werd wakker van de ontbijtaankondiging over de intercom, en ging maar naar de mess. Na een nacht drinken is het goed ’s ochtends veel thee naar binnen te gieten... en dan terug naar bed. Tot tien uur. Na de lunch ruimden we de labs op, en boenden de modder van de muren, deuren, vloeren, plafonds, en waar niet. Waarna de rust wederkeerde. En ik mijn blog weer kon updaten op de brug...

We aten voor de laatste keer op het schip. En daarna was het afscheid, voor een deel van de mensen. De meesten zagen elkaar weer, om acht uur, in de “standaard” kroeg. Maar iedereen was helemaal kapot. En alle tafels waren gereserveerd, dus we konden er niet blijven. Na wat vruchteloos gedrentel langs nog wat kroegen had ik het wel gehad. Om tien uur lag ik in bed...

De Lance in Longyearbyen. Op de achtergrond het onderzoeksschip van de universiteit: de Jan Mayen.

Maandag was ik zowaar om zeven uur op. En ik was niet de enige; er bleken ook twee Oslose glaciologen in dezelfde blokhut te logeren. Daar dronk ik nog een kopje thee mee. Daarna probeerde ik me nog in een excursie naar een kolenmijn te wurmen, maar dat werd niks. En zo werd de dag doorgebracht met een beetje aankeutelen. Tot we weer naar huis gingen... waar het prachtweer bleek.

Ik liep nog even langs de sledehondenkennel. Waar het eten voor de beesten buiten hangt...

Blik Adventdalen in, het dal waar Longyeardalen een zijdal van is

Helaas moet er nu snoeihard gewerkt worden! De ene deadline voor een artikel verdringt de andere...

Maar dat snoeiharde werken kan ik wel doen, onderwijl goede herinneringen koesterend aan de tocht. Een wetenschappelijk en mediageniek gezien succesvolle tocht! Met leuke mensen erop, die prima samenwerkten, en prachtig weer, en geweldige uitstapjes. Top!