Voorbereidingen voor een hectische tijd

Inmiddels is het bijna augustus! De 2e vlieg ik naar Svalbard voor de cruise met RV Merian. Als ik het wel heb is er wel e-mail aan boord (misschien ook wel email, maar dat is niet terzake), maar geen "normaal" internet, dus dan kan ik even niet mijn blog updaten. Eventueel kan ik tekst doormailen en op de site laten zetten, maar de foto's moeten wachten, omdat ze liever hebben dat je vanaf het schip alleen kale tekst stuurt. En als ik dan de 10e terug ben staat er zowat meteen een Marijn op het vliegveld! En die hike, daarvan is het zeker dat die internetloos plaats gaat hebben. Het wordt hier dus even stil, tot pakweg de 18e. Maar daarna haal ik de schade als het goed is heftig in! Ik ben nu bezig met allerlei voorbereidingen. Inclusief rare details: nou mijn huis binnenkort overspoeld gaat raken door hordes woeste Kooles heb ik maar the honourable thing gedaan... een koffiezetapparaat aangeschaft!

En als de 18e alles weer normaal-achtig wordt is het alweer bijna tijd voor de bruiloft van mijn zus, en van de volgende Svalbard-cruise. Deze keer met een Noors schip. En dat heeft ook echt met mijn eigen onderzoek te maken. Maar daarover later meer!

Ik heb tussen de bedrijven door ook nog tijd voor verstrooiing. Zoals, ik ben nou geen AIO meer, dus ik heb niet van die ridicule werktijden. En ook geen werkende TV! (Nou ja, de TV doet het perfect, alleen de antenne niet. Dus voor een DVD'tje is hij prima geschikt maar dat is het.) En dat geeft extra tijd voor lezen. Ik kreeg heelveel boeken voor mijn promotie. En dat leverde een leeskick op! Die is nog niet afgelopen. Op de foto de oogst van sinds de promotie. Das dus een maand boeken! Ik sta ervan versteld. Dat ik nog andere dingen voor elkaar krijg.



En het is alwéér prachtweer. Zondag maar es de lysløype helemaal vanaf hier naar de noordpunt van het eiland afgefietst. Zelfs dat is al zo mooi! En das alleen nog maar Tromsøya. Langs die lysløpe trof ik ook nog een hele mooie plek om een brief aan het thuisfront te schrijven.


Dat was overigens, zoals men ziet, op mijn zwarte fiets. Die is nu stevig uitgeprobeerd! Hij schakelt lang niet zo soepel als de nieuwe groene, maar man, wat kan je lekker raggen met dat bakbeest. En ik heb er spatborden op gezet. Hij is klaar voor je Marijn!

Foto's van de promotie!

Ze zijn er! Ze zijn mooi. Vind ik. Wie liever een bloemlezing ziet dan de volle 81 stuks: kijk dan op het postje "hora est", van 28 juni.

Slot aan middernachtszon en timmerwerkzaamheden

Afgelopen vrijdag maakte Laura, de andere nederlandse NP-dame, me erop attent dat de zon tegenwoordig ondergaat. Dat valt helemaal niet op, want zolang hij nét achter de horizon blijft wordt het alsnog niet donker. Maar dat zal wel snel gebeuren nu! Ik belandde daar trouwens omdat ze een bevriende technicus van het NIOZ over de vloer had, en vond dat dat wel een reden was om mij als mede-Nederlands marien typ ook uit te nodigen. Gezellig! Werd natuurlijk weer laat, zo gaat dat.

Toen heb ik ondanks mijn slaperige hoofd op zaterdag mijn (voorlopig) laatste timmermansproject maar ter hand genomen. De gangkast was van de week al af gekomen.

Wat ik nu nog moest doen was wat overgebleven planken tot een CD-opbergkastje omtoveren. Het rek dat ik 2e-hands gekocht had was niet groot genoeg voor al mijn CD's, en daarbij, ik had nog 4 Heineken CD kratjes, en die zijn best leuk maar niet zo stapelbaar. Dus ik maakte een kastje waar de kratjes in konden. Dat lukte! Eiste nog wat van mijn inventiviteit, want dat ding heeft twee dwarshoutjes, en je kan niet aan twee kanten ene plank tegen een andere aan schroeven. Dus ik moest even een ander soort verbinding aan elkaar verzinnen. Lukte ook nog!

Kan ik nu de electriciteit aan gaan pakken.

Meubelmaker door het dolle

Gisteren leek me de tijd gekomen om een kast te maken voor luie liefhebbers van zut. Een kast voor verhuisdozen! Ja lach maar. Zo zonder berging waar die dingen in passen moet je wat. Eind van de maand moeten alle dozen uit het huis van Knut en Martha weg zijn. Geen zin om dan alles ook echt uitgepakt te moeten hebben. Dus nu staat er een kast in de slaapkamer waar met wat onelegant proppen 8 verhuisdozen in kunnen! Ik had een woeste bui en ik heb al het hout (3m2) in één keer op mijn fiets de heuvel op gezeuld. Overigens word ik al overmoedig en heb ik al een plank aan poeier geschroefd. Maar nou ja, wat is een plank. En het was ook nog even goochelen dat ding, eenmaal af, vanuit de garage in de slaapkamer te krijgen. En ik had het een en ander aan manouvreerruimte in de slaapkamer al aan andere dingen opgeofferd. Maar het lukte!

En dan asap de planken die ik overheb uit Amsterdam ombouwen tot een kast voor in de hal. De hal heeft een kopse kant met net 20 cm ruimte voor de deur naar de rest van het huis begint, en je de boel moet vrijhouden. Laat ik nou net 11 planken van 20 cm breed hebben. En in zwart, dat in de rest van het huis niet staat, maar wat daarzo in de hal weinig kwaad kan. En ik had bij het leger des heils een klerenkast op de kop getikt, maar er ontbreekt een plank, en daar wil ik nog een vervanging voor in de plaats zetten. Das dan een zwarte plank (of twee!) in een witte kast maar een kniesoor die daarop let. En dan ben ik even klaar met houtwerk.

Dan moet de electriciteit. Mijn staande lamp zit op een wat twijfelachtig stopcontact aangesloten, en daardoor knallen de lampen bovengemiddeld vaak stuk. En in de slaapkamer heb ik nog geen bedlampje. En mijn monstrueuze Amsterdamse hanglamp kan op zich hier ook wel hangen (al gaat dat wel vragen om hun hoofd stotende lange types) maar als ik daartoe besluit moe ik hem ook wel aansluiten natuurlijk. Dergelijks! En de lampen die toevallig in de muur zaten zijn er ook al mee opgehouden. Zo alles bij elkaar heb ik zo mijn twijfels bij de kwaliteit van de algehele bedrading en wat daar bij komt kijken. Maar das voor als al het houtspul zit. Maar het gaat best rap!

Zuidkant van Kvaløya

Het begint saai te worden! Relazen over in weekends opgeklauterde bergen in mooi weer. Maar zo is het leven hier nou eenmaal. Tussen de drukke huisbezigheden wilde ik toch nog wel even naar buiten, en ik vond een passend klein wandelingetje aan de zuidkant van Kvaløya. Is wel een eindje fietsen maar dat geeft niet. Mooi uitzicht op de zeekant daar! En het is wel gek, het was een stralende zondagmiddag, maar ik ben werkelijk helemala NIEMAND tegengekomen op die hele wandeling. Ook niemand gehoord of in de verte gezien. Zo veel Noorwegen, zo weinig Noren! En het is hier ook nog vakantie, en ondanks dat je eigenlijk nergens mooier weer hebt dan hier zijn toch heel veel mensen vertrokken naar elders.





Overigens betekent al dat gefiets en gesjok dat ik dit jaar volgens mij voor het eerst in jaren een beetje fit op vakantie ga gaan! Niet rechtstreeks vanaf de bureaustoel waar ik aan vastgegroeid zat de bergen in. Nu zijn mijn benen al getraind en mijn huis al gebruind. Overigens was het wel lekker om voor het eerst na de komst van de verhuizer te lopen: met een veel betere rugzak, en een platypus, en een plastic hemd...

Onvermoede talenten

Gisteren had ik een vlaag van inspiratie. Als niemand een boekenkast naar mijn smaak maakt, doe ik het zelf wel! Dus ik dacht wat niet al te specifieke gedachten over hoe ik dat gedacht had, en toog naar de houthandel. Heb in het Noors uitgelegd wat ik van plan was! En ik kreeg planken en schroeven mee. En met twee keer op en neer met de fiets (een keer zelfs fietsend!) had ik al dat houtwerk thuis. En toen ben ik maar es een plan gaan maken van hoe ik het precies wou hebben. Sommigen zouden bovenstaande in een andere volgorde doen maar ik gisteren even niet. En ik heb lekker op het terras de puntjes zitten zetten waar de schroeven moesten komen. En voorwaar, het ging allemaal goed! Meestal heb ik tijdens zo'n proces van die momenten waarop ik bedenk dat ik niet handig bezig ben en het heel anders had moeten aanpakken. En nu niet! Ik heb alsof het niets was die kast in elkaar geschroefd. Ik stond rond half vijf voor het eerst bij de houthandel, en om een uur of elf stond de kast. En das dus inclusief eten tussendoor! Ik ben helemaal onder de indruk van mijn timmermanscapaciteiten. En nou schiet het uitruimen ook weer harder op! En ik zit meteen te peinzen over of ik niet ook een kast moet maken voor de slaapkamer. Want in dit huis heb ik veel (veel!!) minder opslagruimte, maar wel een groter huis, dus dan is het zaak flink wat kastruimte te maken en alles dan maar in het huis zelf neer te zetten. Misschien morgen nog maar even terug naar de behulpzame houthandelaar...

Na 1 dag lijkt het al een huis!

Toen de verhuizers weg waren was mijn huis meteen een afschuwelijk opslaghok. Daar heb ik maar even een mooie tijdelijke oplossing voor bedacht. Er staan nou heelveel dozen in het opslaghok van de bovenburen... zorgen dat het weg is als ze terugkomen. Wel lekker dat ik rustig uit kan pakken zonder al te erg in de zut te zitten. En als ik dan de boel op orde heb als zij terugkomen hebben zij de opslag weer voor als hún zut komt. Want zij zaten er vooralsnog ook zonder spullen... wel met iets meer dan ik, want zij waren met de auto gekomen en dan kan je meer meenemen dan met het vliegtuig. Maar goed. De meeste dozen zijn uit zicht. Ik heb al bedacht dat ik wel wat planken in het halletje kan schroeven bij wijze van boekenkast... en dan voor in de woonkamer een echte kopen. Gaat vast goed komen allemaal! Ik heb ook nog zat plek in de slaapkamer, zelfs nou ik mijn ouwe bank er heb staan. Als Arto hem niet wil (ik bedacht dat die zijn auto misschien inmiddels in Helsinki heeft staan) kan hij op het Noorse equivalent van marktplaats.nl. En in het ergste geval moet hij gestript! Bekleding in de vuilnisbak en het frame (of hoe heet dat bij een bank) in de kachel...
Maar in ieder geval, na 1 dag leek het al best op een huis!

Zut!

Vanochtend om een uur of elf reed er de langverwachte vrachtwagen het weggetje in! Met zut. En toei. En krääsää. Maar goed, alles is er dus. En ik heb maar heel weinig opslagplaats, en ineens ook teveel meubels wegens aanwaaiende stoelen en banken. Nog een hoop te doen voor het een huis wordt! Gauw een boekenkast kopen voor de huisbaas terug is, want ik heb een hoop zut voor de time being in zijn opslagruimte gezet... kan mijn boeken nog niet kwijt anders! En das een groot deel van de zut. Ben wel erg gelukkig met mijn gereedschap. Ik kan weer dingen! Ik ben pas naar mijn werk gegaan nadat ik mijn kast, waar mijn muziekinstallatie altijd in staat, in elkaar had geschroefd. Iets zegt me dat ik hem opsekop heb staan maar een kniesoor die daarop let! En ik kan misschien een stoel kwijt aan Arto. Als ik heel lief lach wil hij misschien ook wel mijn bank...

Krokdalen (met foto's, en zelfs een filmpje)

Zaterdag was het nog steeds mooi weer. 's Ochtend had ik wat huisdingen te doen, en de wekelijkse boodschappen, maar daarna vond ik het zonde niet nog even een berg op te stekkeren. Het werd iets meer dan even! Ik ben ongeveer van half twee tot acht bezig geweest. Ik had besloten het 1e dal ten noorden van Tromsdalen (zie Mei) es te bekijken. De helling van de berg tussen Krokdalen en Tromsdalen, Tomasjordfjellet, heeft aan de NW-kant wat skihellingen. Ik hield de mogelijkheid open dat dat de boel wat verpest maar ik wou het gewoon es zien. En Tomasjordfjellet al helemaal! Die ziet er vanaf de overkant geweldig uit.


Krokdalen: afgezien van een lysloype is er eigenljk niets...

Ik liep eerst over de lysloype, met het idee om over de berg terug te gaan, maar daar kwam ik op terug. ben op de bonnefooi de berg op gestruikeld. Paden zijn er eigenlijk niet; zo te zien komen er eigenlijk alleen mensen in de winter. En het skigebeuren had wel het een en ander aan sporen achtergelaten.




Op een gegeven moment werd het erg blokkig. Wat vanaf de berg aan de andere kant eruit ziet als kale bedrock zijn eigenlijk blokkenvelden. Een beetje subhandig, maar wel ERG mooi.


De top was wel weer schitterend. Ik heb er een filmpje van gemaakt. Mijn computer struikelt er om de haverklap over. Ik moet es zien of ik dat op de een of andere manier op deze blog krijg.

Indirect is dat gelukt:
http://www.youtube.com/watch?v=pnXDtoAAYlc
Zoek voor de grap es op Tromsø... kom je nog veel meer tegen! Niet zelden gemaakt door mensen met betere camera's...

En na de top moeilijk naar beneden geklauterd, de kop van Krokdalen in. Wel mooi, waar het dal eindigt.



En het dal was weer sprookjesachtig als je van een dal in Troms kan verwachten. Met een in Noorwegen niet verwachte improvisatie erin!


En een moeraslandschap dat wat misplaatst leek.


Met nog even een mediterraan aandoend vergezicht als bonus.


En dan 's avonds weer aan het huis pulken. Zondag was ik daardoor zo moe dat ik de kavel niet af ben geweest. Maar nou schiet mijn slaapkamer verftechnisch tenminste op...

Ik moet de verhuizer nog even bellen om te vragen hoe laat ze morgen ongeveer komen. Als dat vrij vroeg is kom ik misschien niet hierheen. Dan moeten de foto's van Krokdalen nog maar even wachten! Ik heb er een hard hoofd in qua zut: dit huis is volgens mij wel groter dan dat in Amsterdam, maar de opslagruimte niet. Dus zal het meeste echt het huis zelf in moeten. Ik moet maar veel truken verzinnen om dat voor elkaar te krijgen. Maar goed. Indien niet dinsdag dan zullen er woensdag foto's zijn! Die zouden overigens alleen naijver opwekken want het was, en is, _nog steeds_ prachtig weer hier...

Botanische tuin

Het is hier nog steeds tropisch, en het hele rijtje verse postdocs hier heeft een kantoor op het zuiden. Dat is ergens 's middags niet leuk meer. Gisteren bood de botanische tuin een ontsnapping. En die is erg fraai.


(De gebouwen die door de bomen schemeren zijn van de universiteit.)

Daarna wilde een kroeg met een terras aan de haven het wel overnemen. En het weer blijft voorlopig zo! Misschien ook maar gaan zwemmen bij de zuidpunt van het eiland...

Echt Noors: na het werk de berg op

Om drie uur hebben we met een paar ex-cursisten de "snakker norsk pause" in het leven geroepen. Drinken we koffie en praten we hoekig Noors, om te oefenen. In de praktijk kwam het, wegens onverwacht mooi weer, neer op buiten een ijsje eten en hoekig Noors praten. Maar gisteren zaten we zo es naar de berg te kijken, en te bedenken dat we er eigenlijk op wilden. Zulk mooi weer, dan hoor je niet achter computerscherm of microscoop! Zomer in Tromsø, dat duurt heel kort, daar moet je van genieten. En we keken elkaar zo es aan, en besloten de daad bij het woord te voegen. Gedrieën namen we hetzelfde pad als ik in Mei al es deed (zie postje "heuvelop"). Het zag er heel anders uit! Mooi hoor. Prachtweer, alles in bloei. En eenmaal bij het restaurant bovenaan de kabelbaan gekomen haakte een van ons af, net zoals ik in Mei deed wegens wind, regen en aanverwante ontberingen, maar de overgebleven twee konden de hoger gelegen piek niet weerstaan. We zijn doorgeklommen. En daar sta je dan, na een volledige werkdag gedraaid te hebben, in een landschap dat makkelijk met Piemonte kan wedijveren. We waren er allebei stil van. En dan in het sprookjesachtige avondlicht weer terug. Omdat we om 11.30 geluncht hadden en het wel inmiddels 9 uur 's avonds was hebben we maar wel de kabelbaan naar beneden genomen. Ben je sneller bij je pizza... maar het was geweldig! Dat is nou een van de dingen die Tromsø zo gaaf maken.










ps foto's 2, 3, 4 en 10 gemaakt door Gerit Rotschky

Noorssprekend Raponsje redt de prins

En dan hier een absurd sprookje, waarvan de moraal is dat het niet zozeer boeit of je een taal spreekt of niet, maar meer of je bereid bent je erin te bluffen. Gisteren ging ik nog even met een van de andere postdocs een biertje doen. We waren van plan langs de zee naar een kroeg te fietsen, en dat vereist wat geimproviseer over het terrein van de brouwerij, naast Polaria. En in de doorgang stond ineens een hoogwerker. Moesten we om! Maar het rare van de hoogwerker was dat er iemand in zat. En ik hoorde voor ik wegfietste nog net "snakker du norsk?". Ik keerde mijn fiets en meldde de inmiddels opgestane, meters boven de vloer hangende man dat ik "bare litt" norsk sprak. Maar daar deed hij het voor. Hij meldde dat hij daar zat omdat hij "ikke strøm" had! Begrijpt iedere germaan. En toen heeft hij me met Noors, handen en voeten verteld welke schakelaars er allemaal om moesten opdat hij weer stroom had en die hoogwerker weer naar beneden kon laten. Lukte! De arme man zat daar misschien al uren. Pal naast Polaria, wie anders dan toeristen komen daar? Waarschijnlijk had hij alleen niet-begrijpende blikken gevangen bij de eerste mensen die hij aansprak. Maar zo kwam het toch nog goed!

Kvaløya

De weersverwachtingen voor de zondag waren goed, dus Lindsay had voorgesteld een eindje te fietsen of lopen. En we besloten naar Kvaløya te fietsen, das de westbrug over, en dan omhoog te lopen naar een voetbal die daar staat, waarvan de precieze functie ons ontgaat. En het was mooi! Het was zulk mooi weer dat je je in mediterraan gebied waande.



Maar het is wel Troms, dus al snel ziet het er wel uit als mediterraan hooggebergte.



Op een paar honderd meter hoogte is het nog steeds lente!



En bergmeertjes zijn altijd fotogeniek.



Zeker met afbrokkelend ijs erin!



En Lindsay mag er ook zijn, zeker met foute zonnebril.



En daar dook ons doel op, als een buitenaards dinosaurus-ei!



En daarvandaan keek je de open zee in. Wie goed kijkt ziet nog net een cruiseschip de fjord in varen.



De bergtop zelf vangt te veel zon om nog sneeuw te hebben, maar een stukje eronder is het nog behoorlijk geloofwaardig arctisch.



En met rendiersporen in de sneeuw is het mediterrane gevoel er wel af! We zagen steeds twee kuddes in de verte, maar met mijn niksige cameraatje krijg je die er nauwelijks op, en met de resolutie van dit blog blijft er al helemaal niks van over. Maar de sporen waren fraai!

Het was een erg mooie dag! Beetje jammer dat van beneden af tot bijna aan de top we erg populair waren bij de dazen. Het was niet wederzijds! En ik ben nou behoorlijk verbrand. Niet helemaal goed voorbereid op stap gegaan. Maar het heeft ook wel iets, met roje schouders boven de poolcirkel ronddwalen. En mijn knie hield het! Gelukkig waren de sneeuwvelden waar we overheen moesten erg comfortabel. Je zakte er nauwelijks doorheen. En het is een lekker gebied voor water-grootverbruikers. Smeltwater zover het oog reikt! Goeie voorpret voor augustus.

ps Lindsay maakte ook foto's! Hier een paar: